Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1686. 6. Junij.

73. OVer-vallen zijnde met groote pijnen in het hooft, had ick my vertrocken in mijn camer om wat te rusten: ende ick scheen op eenen subiet te sien Christus heel ghewont vanden hoofde tot de voeten, met eene Croone van doornen op het hooft, de handen over malkanderen gebonden, met een riet inde handt, die my seer bitterlijck aen-sagh; ende scheen my berispens-gewijs te vermaenen, dat ick my sou begeven tot het ghebedt, dat hy wel meer voor my geleden hadde. Verstelt zijnde, kreegh ick terstont achter-dencken dat het den boosen vyandt was, die my socht het hooft te krencken. Soo bleef ick sitten ontrent den tijdt van dry Pater nosters, sonder mijn inwendigh ghesicht daer af te connen

[p. 118]

keeren: het scheen oft ick het met mijn lichaemelijcke oogen sagh. En om mijn gesicht te diverteren, voeghden ick my knielende tot het ghebedt, wanneer de pijn van het hooft scheen te beteren, maer ick kreegh onrust, oft den vyant sulckx wel sou connen doen, om dat ick hem in ander occasien te lichter sou gelooven. Ick stont op van het gebedt, ende hiel my heel stillekens gedooken; my kennende onweerdigh dat den Beminden my sulcken faveur sou doen. Ick liet het ghelijck het was voor d'ooghen Godts, ende het gesicht verdween allenskens. Dien dagh bleef my noch by eenige twyffelinge met cleyn onruste, oft het Christus wel sou hebben geweest, daer ick my soo af-keerigh aen had gedraeghen, maer bleef daer naer inwendigh heel gevreedt.