Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1686. 2. Junij

69. OP den heylighen Sinxen-dagh, wierdt ick inwendigh beweeght om mijnen Beminden te bidden, dat hy my sou ghelieven te laeten proeven eenige van sijne pijnen, die hy in sijne Passie voor my hadde geleden uyt liefde; maer ick wenschten dat te moghen lijden, sonder dat het jmant soude weten, ghewaer wordende datter verkiesen was om dat stil te lijden, liet ick het altemael aen de eeuwighe schikkinghe Godts, my kennende onweerdigh sulckx te moghen lijden.

70. S'anderdaeghs voor het ontfanghen vande heylige Communie, stont in my wederom op diergelijcke begeerte, ende naer de heylige Communie waeren die begeerten vieriger en stercker, oock inwendiger inden gront. Ick kreegh oock een claere kennisse dat Christus Jesus dese gratie van sulcken lijden niet lichtelijck aen jmant en geeft, ten sy men daer instantelijck om bidt: ende ontsteken zijnde uyt een

[p. 116]

suyver liefde tot Jesus mijnen Beminden, soo wenschten ick alles te lijden, tot danckbaerheydt, ende een weder liefde tot mijnen Beminden, sonder oyt daer eenighen loon voor te begeeren in tijdt oft in eeuwigheydt: hoe swaeren lijden den Beminden my geliefden te geven, maer versocht alleenelijck gratie om wel te moghen lijden naer sijn Goddelijck behaeghen, indachtigh wordende dat de gehoorsaemheydt my had verboden te bidden om lijden, hebbe ick maer gebeden soo verre de gehoorsaemheydt my sulckx sou gelieven toe te laeten.