47. SOo ick naer het ontfanghen vande heylighe Communie wat verstroeyt was, ende 'tselve trachten uyt te lijden, voelden ick corts daer naer merckelijcke veranderinghe, met eene groote begeerte om ontbonden te zijn, ende met mijnen Beminden vereenight te worden, waer door ick overvallen wiert met soete traenen van liefde, ende scheen als gewaerwordelijck versekert te zijn van mijne sae-
[pagina 103]
[p. 103]
ligheydt. Ende de liefde die werckten seer innighlijck, ende ick bleef eenige daeghen als in een gheduerigh genieten van Godt.
Auteursrechtvrij