Cort begryp van het godtvruchtigh ende deughtsaem leven van Sr. Anna van Schrieck

1685. 1. Februarij.

35. SOo ick de heyligh Communie ontfonck, versocht ick door de selve ghesuyvert te worden van alle mijne fouten ende ongetrouwigheden; ende soo ick de heylighe Hostie noch op mijne tonge hadde, scheen ick ghewaer te worden eenighe cleyne vlammekens van vier, in ghelijckenisse als cleyne vlammekens van poeyer, die soo snel als eenen blixem waeren; waer door mijn tonghe scheen ghesuyvert te worden. Ende soo de heylighe Hostie pas-

[p. 96]

seerde tot het herte, schenen de voorseyde vlammekens oock het herte te raecken, om het selve insgelijckx te suyveren, waer door ick behiel een groot betrouwen op Godt, ende een innighe ruste.

36. S'anderdaeghs, wesende den Feest-dagh van onse Lieve Vrouwe Lichtmis, soo ick inde Kercke was om Sermoon te hooren, scheen haer aen my te verthoonen de heylighe Moeder Godts in een groote schoonheydt, die my scheen te versekeren dat ick dan dagh te vorent door de vierighe vlammekens gesuyvert was: ende presenteerde aen my het Kindeken Jesus, 't welck ick met een teere liefde scheen in mijn armen te ontfanghen, ende te drucken aen mijn herte: dit ghesicht was seer snel, duerende den tijdt als van eenen Ave Maria.

37. Corten tijdt daer naer, scheen aen my wederom te verthoonen de heylige Moeder Godts met het Kindeken Jesus op haeren arm, 't welck my seer minnelijck scheen te carresseren. Dit ghesicht duerden ontrent twee, oft dry Pater nosters. Ende al trachten ick my selven daer van te keeren, vreesende voor bedrogh, en was het in mijne macht niet.

38. Ende soo ick onder de Hoogh-misse de heylighe Communie ontfanghen hadde, scheen ick de heele heylighe Dryvuldigheydt persoonelijck in my te sien als dry in een; ende mijne tonghe scheen wederom als door eenighe cleyne vlammekens gesuyvert te worden, om eenighe onnoodighe woorden, ende den Heere scheen my te thoonen dat ick nu

[p. 97]

soude versoecken al wat ick begeerde, soo versocht ick seer innighlijck voor eenige persoonen, dat die oock door die voorseyde vlammekens mochten gesuyvert worden; waer toe hem den heylighen Geest seer veerdigh scheen te thoonen, al en geschiedent niet op een gevoelijcke maniere; hoe wel eene daer van op den selven tijdt eene inwendighe veranderinghe in haer ghewaer wierdt. Den geest van bidden brocht my in't ghemoet differente andere persoonen, daer ick seer innighlijck voor badt, ende ick bleef doen in eene groote inwendige ruste ende stilte, die ick met geen woorden en soude konnen uyt-spreken. Want sulckx inwendigh te gevoelen, oft met woorden uyt te spreken, is meer verschillende als den dagh vanden nacht.