1684. in Junij.
20. BEsigh zijnde met mijn handt-werck, wiert ick inwendigh seer beweeght met compassie over het boos leven van eenen grooten Monarch, considerende hoe seer dat Godt daer door vergramt wordt, waer door ick inwendigh seer ontsteken wiert met een groote begeerte om my selven op te offeren tot alle lijden ende pijnen, al waer't oock de pijnen van de helle te moeten onder-staen tot den dagh des oordeels, tot bekeeringe van die siele; ende ick wiert over-vallen met traenen; maer om dat het niemant en soude mercken, gonck ick stil naer mijn camer, alwaer ick my begaf tot het ghebedt; my op-offerende tot de voor-seyde pijnen. Ende alsoo ick begonst te vernieuwen mijne beloften ende opdrachten die ick op andere tijden noch gedaen hadde, wiert my inwendigh gethoont, dat het niet noodigh en was die wederom te vernieuwen; want dat 't ghenoegh was dat ghedaen te hebben: waer door ick my weder-hiel, ende bleef in een inwendige groote stilte, met een begeerte om te moghen voldoen voor alleen de sonden vande geheel werelt.