De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

[p. 420]

258. Heyligh Cruys-verheffinge.

Wys:
Ons Vader Godt gepresen.
Het daget in den Oosten.

WAnneer Phocas regeerde
In 't Roomsche Keyser-rijk,
En hy niet en begeerde
Te leeven deughdelijk.
2. Is Cosroas gekoomen,
Den wreeden Persiaen,
En heeft met hem genoomen
Het Heyligh Kruys van daen.
3. 't Was droefheyt sonder maten,
In 't heele Christen Lant,
Dat sy soo mosten laten
Dien kostelijken pant.
4. En Cosroas was maghtigh,
Hy wonn' schier 't heele Lant,
Door veel victori praghtigh
Hadt hy de overhant.
5. Den Oorlogh was seer bloedigh,
Waer door de Christenen
Toen wierden seer ootmoedigh,
En quamen tot beken.
6. Dus wil haer Godt ontfermen,
Terwijl s' hem roepen aen,
En hy wil haer beschermen
Tegens den Persiaen.
7. Tot Keyser is genoomen
Heraclius dien Heldt,
Die 't Keyser-rijk van Roomen
Souw vryden van 't geweldt.

[p. 421]

 

8. Hy was seer kleyn van maghte,

 

't Roomsch Rijk was seer gekrenkt,

 

Dus hy in sijn gedaghte

 

Godtvrughtelijk bedenkt,

 

9.Op Godt den Heer alleene

 

Te steunen, dagh en naght;

 

Die hem wel kon verleene

 

Victori onverwaght.

 

10. Dus hy met kloeken moede

 

Sijn vyanden besoght,

 

Die hy ook met voorspoede

 

Seer ras te onder broght.

 

11. Met weynige Soldaten

 

Hy mennighte versloegh,

 

Want Godt quam hem te baten,

 

Die haer de anghst aenjoegh.

 

12. Dus Cosroas vol vreese

 

Seer schandelijken vloodt,

 

En is nogh booven deesen

 

Van sijnen Soon gedoodt.

 

13. Dees maekt een goede vreede,

 

Met die van 't Christen-Rijk,

 

Geeft over meenigh steede,

 

Gevangens insgelijk.

 

14. Meest deed' de vreught vermeeren

 

Het Kruys van onsen Heer,

 

Daer wy in glorieeren,

 

Dat gaf hy haer ook weer.

 

15. Men maekte groote vreughden,

 

Men maekte groot jolijt,

 

Een yder hem verheughden,

 

Den Keyser was verblijt.

 

16. Die wouw' het Kruys gaen brengen

 

Weer op sijn oude steed,

 

Maer Godt, sonder verlengen,

 

Een groot mirakel deed.

[p. 422]

 

17. Hy moght niet verder koomen,

 

Hy moght niet langer voort,

 

Het gaen was hem benoomen,

 

Als hy quam by de poort.

 

18. O Keyser, weest gedaghtigh,

 

Den Patriarch seyt,

 

Gy sijt wis al te praghtigh,

 

Na ´s weerelts ydelheyt.

 

19. Goods Soon gingh dit heen bloedigh,

 

In eene sleght habijt,

 

Siet of gy soo ootmoedigh

 

Hier sijn naevolger sijt.

 

20. Sijn kostelijke kleeden

 

Hy met der daet uyt deed,

 

Bloodts voets soo gingh hy treeden,

 

Dus hoorde Godt sijn beed´.

 

21. Nu moght hy ´t seer wel dragen,

 

En vondt geen meer belet,

 

En heeft ´t na Goodts behagen

 

Weer op sijn plaets geset.

 

22. Een dood is hier verreesen,

 

Veel blinden sijn verlight,

 

En ander sijn geneesen

 

Van pijnelijke jight.

 

23. Nu moet ook heenen vluchten

 

Al ´t Goddeloos gespuys,

 

Die geensins mogen luchten

 

Den glinster van het Kruys.

 

24. Maer vroome Katholijken

 

Die houden ´t Kruys in eer,

 

Terwijlen Godt laet blijken

 

Dat het is sijn begeer.