De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

Confessoor.

182. Een Edelman geeft tien ponden aen tien Knechten.

Wys:
Hoe is 't menschen dat gy quade.
Seght mijn dogh wel overschoone.

⁺
JEsus was na-by Jerusalem,
En sijn Jongeren die meynden vast, dat hem
Datelijk sijn Rijk sou sijn bereydt
In openbare staet; dus hy tot haer seydt:
2. Eenen Edelman is wegh gegaen
Na een verre Landtschap, om sijn Rijk t'ontfaen,
Ende koomen wederom terstondt,
Hy riep tien knechts, en gaf ygelijk een pondt.
3. Ende hy tot haer seydt, ik begeer
Dat gy koopmanschap sult doen tot ik weer keer;
Maer sijn Borgers hebben hem gehaet,
En daerom sonden sy achter hem Legaet.

+ Luc. 19.

[p. 298]

 

4. Seyden, wy en willen deesen niet

 

Dat hy over ons regneert: maer 't is geschiet

 

Dat hy 't Rijk in kreegh, en quam weer aen,

 

En riep sijn Knechten die hadden 't gelt ontfaen.

 

5. Wat daer was gewonnen quam hy sien.

 

d'Eerst seyd, Heer, u pond dat heeft gewonnen tien.

 

Goede Knecht, want gy in luttel gelt

 

Waert trouw, tien steeden ik geef in uw gewelt.

 

6. d'Ander quam en seyde, Heer, uw pondt

 

Vijf gewonnen heeft: den Heer antwoort terstondt,

 

Ik vijf steeden geef in uw gebiet.

 

Een ander seydt, uw pondt in een doek hier siet.

 

7. Ik heb u gevreest, want ik wist wel

 

Dat gy sijt een man te wonder stuers en fel,

 

Gy neemt 't geene u niet en bestaet,

 

Dat gy niet hebt gesaeyt, gy al maeijen gaet.

 

8. Boose knecht, antwoort den Heer terstondt,

 

Ik u nu veroordeel uyt uw eygen mondt;

 

Want gy dit wel wist, most gy mijn gelt

 

Slechs aen de Wisselaers hebben aengetelt.

 

9. Als ik dan quam weeder t'huys gereyst,

 

Souw ik dat met woeker hebben weer ge-eyst;

 

Dus ontneemt sijn pondt, en geeft het dien,

 

(Beveelt den Heer) die welk heeft gewonnen tien.

 

10. d'Ander seggen, Heer, die tien pondt heeft.

 

Ik segh u voorwaer, den hebbende men geeft;

 

Maer die niet en heeft het geen hy meent

 

Te hebben, men hem dat ook al mee' ontleent.

 

11. Maer mijn vyanden brenght hier voor mijn,

 

Die niet en wouden dat ik sou haer Koningh sijn,

 

Doodtse in mijn tegenwoordigheyt.

 

Dus gingh hy voort als hy hadde dit geseyt.

 

12. Jesu, gy soo vlytigh heenen reyst

 

Na Jerusalem, alwaer gy niet en eyst

 

Tijtelijke Koningrijk t'ontfaen,

 

Maer gy begeert voor ons na de doodt te gaen.