De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

Donderdagh na de II. Sondagh in de Vasten.

168. Lasarus en den Rijcke-man.

Wys: Phillis quam Philander tegen.

⁺
EEns een Rijkman, trots van sinnen,
Hadde tot sijn kleedingh schoon,
Purper, en het fijnste Linnen,
Daer beneeven was gewoon,
Kostelijken alle daegh
Te versaden sijne maegh.
2. Aen sijn deure plach te leggen
Lasarus den Beedelaer,
Seerigh, en die plagh te seggen,
Kruymelingen geeft mijn maer,
Die van Tafel vallen af,
Ende niemant hem die gaf.
3. Maer de honden sijn gekoomen,
Lecken sijne Seerigheyt,
Ende daer na heeft den vroomen
't Sterflijk leeven af geleyt,
d'Engels hebben, na sijn doot,
Hem gebroght in Abrams schoot.
4. Ook den Rijken scheyt van 't leeven,
Wordt begraven in de Hel:

+ Luc. 16.

[p. 276]

 

Heeft sijn oogen op-geheeven,

 

Sijnde in tormenten fel,

 

Sagh hy Abraham van wijd',

 

Lazarum aen sijne sijd'.

 

5. Dus den Rijken riep met kermen,

 

Goede Vader Abraham,

 

Wilt u mijnder togh ontfermen,

 

Ogh, of Lazarus eens quam,

 

Op mijn tonge brengen wat,

 

Met sijn vinger koelend' nat.

 

6. Want het vuer mijn al te kraghtigh

 

Tormenteert hier in de Hel.

 

Abraham seydt, weest gedaeghtigh,

 

In u leeven was 't u wel,

 

Lasarus hadt veel verdriet,

 

Hy nu troost krijght; maer gy niet.

 

7. Daer beneeven tusschen tweën

 

Groote scheydingh is gemaekt,

 

Soo dat niemant na beneën,

 

Nogh van daer, tot hier geraekt.

 

Vader, seydt hy, sendt hem maer

 

Na het huys van mijnen Vaêr.

 

8. Dat hy mijn vijf Broêra doe weeten,

 

Dat sy blijven hier van daen.

 

Abram seydt, laet sy Propheeten,

 

Ende Moysen hooren aen;

 

Maer de Rijke met geween,

 

Seyde, Vader Abram, neen,

 

9. Soo daer ymant quam verschijnen

 

Van der doodt, en sprak haer aen,

 

Sy haer beeter souden pijnen,

 

Penitenti te ontfaen.

 

Abraham, op dit bescheydt,

 

Hem weerom contrari seydt.

 

10. Soo sy Moysen en Propheeten

 

Niet en hooren, sullen sy

[p. 277]

 

Hier van geensins wille weeten,

 

Al quam haer ook ymant by,

 

Die weer van der doodt verrees,

 

Sy niet souden looven dees.

 

12. Heer, wilt gy ons rijkdom geeven,

 

Maekt ons tot den armen milt,

 

Moeten wy in armoed' leeven,

 

Patienti geeven wilt,

 

Wat is dogh des Weerelts praght,

 

Als om 't eeuwigh wordt gedaght.