De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

[p. 231]

Jesus preekt in den Tempel by d'Offerkist.

De V. Sondagh in de Vasten.

Wys:
Cur mundus militar.
Wat strijdt de Weerelt.

⁺
HEer Iesus heeft geseyt tot de verblinde Jood',
Wie van u-lieden mijn berispen sal van sond?
So ik u waerheyt segh, hoe looft gy mijn so nood?
Die uyt Godt is die hoort Gods Woorden ook terstond.
2. Gy looft niet, want gy bent van Goode niet van daen.
Den Jode antwoort weer, en seggen wy niet waer,
Dat gy een Duyvel hebt? sijt een Samaritaen.
Ik gene Duyvel heb, seyt Iesus weer tot haer.
3. Maer ik mijn Vader eer, en gy hebt mijn onteert,
Ik soek mijn glory niet, daer is 'er een die dien
Wel oordeelt, ende soekt; so wie mijn woort begeert
Te houden, sal de doodt in eeuwigheyt niet sien.
4. De Joden seggen hem, nu is het ons bekent
Dat gy een Duyvel hebt; want Abraham is doot,
En de Propheten mee'; wie meynt gy dat gy bent,
Die uwe woorden hoort dat die sou sterven noot?
5. Meynt gy dat gy bent meer als Abraham ons Vaêr,
En de Propheten, die sijn al in doots gebiet,
Wie of g' u selven maekt? maer Iesus antwoordt
Soo ik glorificeer mijn selven soo is 't niet.
6. Die mijn glorificeert, dat is mijn eygen Vaêr,
Die welke gy-lie seght, u-lieden Godt te sijn;
Dogh gy lieden van hem en hebt geen kennis; maer
Ik onderhou sijn woordt, hy is bekent van mijn.
7. Waer 't sake dat ik seyd, dat ik hem niet en kost,
Sou ik, gelijk als gy, ook weesen loogenaer:

+ Joan. 8.

[p. 232]

 

Uw Vader Abraham t'verheugen hem begost,

 

Als hy sagh mijnen dagh, verblijde hem voorwaer.

 

8. G'hebt nog geen vijftig jaer, hoe is het mogelik,

 

En hebt gy Abraham gesien, hoe kan 't bestaen?

 

En Jesus seyt, voorwaer, eer Abram was, ben ik.

 

Hier om de Joden vol van boosheyt vallen aen,

 

9. En neemen steenen op, op hem te steenigen:

 

Maer Jesus hem verbergt, en uyt den Tempel gaet.

 

O Jesus kom by ons, en wy u minlijken

 

By ons willen ontfaen, o Heer ons niet versmaet.

 

10. Wy loven in uw' woort, het welke gy ons leert,

 

En willender nae doen als Abrams kinders goedt,

 

Op dat in eeuwigheyt de doodt ons niet verheert,

 

Door u wy hebben hoop, door u wy hebben moedt.