De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

Dingsdagh na de IV. Sondagh in de Vasten.

135. Jesus komt op den Tabernaculen-Feest.

Wys:
Seght mijn doch wel over-schoone.
Hoe is 't menschen dat gy, &c.

⁺
ALs gekoomen was der Jooden-feest,
Is in 't volk veel murmuratie geweest.
Waer is hy? seyden sy in 't gemeen,
Den een seydt, hy is goet, en den ander, neen.

+ Ioan.

[p. 223]

 

2. Sommigh seyden, hy verleydt de Schaer;

 

Maer niemant en sprak van hem in 't openbaer,

 

Uyt de vrees der Jooden: maer als 't Feest

 

Was half voor-by, is hy daer ook mee' geweest.

 

3. Jesus in den Tempel gingh met haest,

 

Ende leerden: dus het volk was seer verbaest,

 

Seyden, hoe komt hy aldus geleert,

 

Terwijlen dat hy dogh niet heeft gestudeert.

 

4. Hy seydt, mijn Leer is niet eygen sin:

 

Maer 't is sijn Leer van wie ik gesonden bin.

 

Die sijn wille doet sal wel verstaen,

 

Dat mijn Leere komt voort van Godt van daen.

 

5. Die spreekt uyt sijn selfs, soekt eygen eer;

 

Die soekt d'eer van die mijn heeft gesonden neer,

 

Is waeraghtigh, onrecht men niet siet.

 

Gy hebt wel Moyses Wet, g'onderhout se niet.

 

6. Jesus seyde, wat is togh d'oorsaek

 

Dat gy min wilt dooden? En de Schare spraek,

 

Gy hebt eenen Duyvel binnen u,

 

Wie of het dogh is die u wil dooden nu?

 

7. Jesus seyd', een saek heb ik gedaen,

 

En u allen heeft verwonderingh bevaen,

 

G'hebt van Moyses, maer uyt de Vaders is.

 

8. Gy op Sabbath-dagen wel besnijdt,

 

En op mijn vergramt gy, dat ik heb bevrijdt

 

Op een Sabbath een heel mensch van pijn,

 

Dus oordeelt recht, en niet alleen na den schijn.

 

9. Sommigh Borgers van Jerusalem

 

Seyden, dees spreekt vry, en niemant hindert hem,

 

Wordt 'er niet na sijne doodt getraght,

 

Wordt hy voor Christus ook by de Princen g'aght.

 

10. Waer van daen dat desen komt men siet;

 

Maer van waer dat Christus komt en weetmen niet.

 

Gy mijn kendt, riep Jesus overluydt;

 

Maer ik en koome niet van mijn selven uyt.

[p. 224]

 

11. Dogh dien mijn gesonden heeft is waer,

 

Dien gy-lieden niet en kent, maer ik wel klaer;

 

Seyd' ik dat hy mijn niet was bekent,

 

Soo sou ik logenaer sijn, gelijk gy bent.

 

12. Dus te vangen sochten s' hem uyt nijdt;

 

Maer ten was nogh niet geworden sijnen tijdt,

 

Sy en dorsten dat uyt vrees niet doen,

 

Want van de Scharen veel hem geloofden toen.

 

13. Iesu, 't volk is alsoo wonderbaer,

 

Het en is niet waert te luysteren na haer,

 

Wy uw woorden neemen vlijtigh aen,

 

En looven u, want gy komt van Godt van daen.