Wys:
O naght, jaloerse naght.
DEs Heeren Broeders hem seer hartelijken nooden,
Dat hy na 't Joodsche Landt met haer-lie wilde gaen,
Want nu aenstaende was de Feest-dag van de Joden,
Der Tabernaculen, reyst met ons hier van daen.
2. Doet in het Joodsche Landt die wonderlijke werken,
Men doet niet heymelijk, als men wil sijn bekent:
Vertoont u aen het volk, laet uw Discipels merken,
(Sijn Broeders loofden niet) laet haer sien wy gy bent.
3. Maer Jesus seyde haer, mijn tijt is nogh niet reede,
Maer wel de uw', want u de Weerelt niet en haet;
Maer want ik die bestraf, soo heeft sy mijn seer leede,
Gaet hy heen na het Feest, en mijn hier blijven laet.
4. Want ik en sal niet meed', mijn tijdt is niet gekommen,
En dus vertoefde hy een weynigh tijts aldaer;
Maer als sijn Broederen ter Feest sijn op-geklommen,
Soo trok hy meede op, maer niet in 't openbaer.
5. En toen sijn tijt aen quam, heeft vast voor hem genomen,
Om te Jerusalem te reysen, dus hy sondt
Sijn Booden voor hem heen, alwaer hy soude koomen,
Die te Samarien sijn komste maekten kondt.
6. Die van Samarien en woud' hem niet ontfangen,
Om dat hy woude na Jerusalem toe gaen,
Dus Jacob, en Johan, met gramschap sijn bevangen,
En seyden, laet dit volk met Hemels vier vergaen.
7. Hy keerde hem tot haer, en heeft se wel bekeeven,
't Lijkt of gy niet en weet van wat gees of gy bent.
'k Kom om te dooden niet; maer om te geeven 't leeven,
Dus in een ander Steed' sy gingen daer ontrent.
| |
8. O goede Iesu, die verduldigh hebt genoomen
Verschoevelingh te sijn, en liet daerom geen goet,
Wy bidden, wilt tot ons met uwe goetheydt koomen,
Wy willen u ontfaen met grondige ootmoet.
|
|
Auteursrechtvrij