De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

[p. 186]

Asche Saterdach.

112. Jesus wandelt over 't water, en Petrus ook.

Wys:
Blyschap van mijn vliet.
Goodes waerde Soon.

⁺
JEsus wist 'er van, dat se komen souden,
Ende dat s' hem dan, Koningh maken wouden,
Dies hy haest'lijken, scheyde van de Scharen,
Sijn Discipulen, mosten voor heen varen,
Hy gingh vluchten heen,
Op een Bergh alleen,
Om te doen daer sijn gebeed'.
Sijn Discipels veer,
Waren in het Meer,
Ende hy was daer niet meed';
't Was meer als midder-naghte,
Dat sy al na hem waghte,
Ende het was duyster seer,
d'Windt die begon te blasen,
't Meyr dat begon te rasen,
't Schipken dat gingh op en neer.
2. Iesus wist dat sy, haer soo seer vermoeyden,
In het tegen-ty, sy seer stijve roeyden,
Sy vry een groot ende, waren heen gevaren,
Iesus daer ontrent, komt gaen door de baren.
Sy waren bevreest,
Meynden 't is een geest,
Sy riepen vervaerlijken.
Iesus sprak tot haer,
Maekt togh geen misbaer,
Maer betrouwt, want ik het ben.

+ Mat. 14. Mar. 6. Ioan. 6.

[p. 187]

 

Petrus die seyde, Heere,

 

Sijt gy 't, soo wilt begeeren

 

Dat ik over 't water treed'.

 

Iesus die seyd', wilt kommen.

 

Hy is uyt 't Schip geklommen,

 

En gingh over 't water meed'.

 

3. Maer daer quam terstondt, een storm-windt gereesen,

 

Dus hy gingh te grondt, hy begost te vreesen,

 

En hy riep, o Heer, wilt mijn togh bewaren;

 

Want ik sink om neer, helpt mijn uyt de baren.

 

Iesus hiel hem vast,

 

Ende seyd', o gast,

 

Sijt gy van geloof soo kleen?

 

Twijffelt sy soo radt?

 

Hy in 't Schipjen tradt,

 

't Onweer dat hiel op met een.

 

Straks waren sy aen lande,

 

Daer sy aen woude strande,

 

Dus meer vrees omvanghde haer;

 

Sy hebben hem aenbeeden,

 

Ende met een beleeden,

 

Gy sijt Goodes Soon voorwaer.