De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

III. Sondagh na Drie-Koningen.

88. Iesus geneest een Kapiteyns Kindt.

Wys:
Een eenigh Een heb ik, &c.
Als ik nu eerst begost te minnen.

⁺
EEn Kapiteyn, wiens Knecht wouw sterven,
Het was hem een soo waerden Kindt,
Hy lusten hem geensins te derven,
Want hy hem seer wel hadt bemindt,
Met smart belaen,
Is hy gegaen,
En heeft gesonden van de Ouderen
Der Jooden, Jesum te verwilligen.
2. En badt, of hy wel wouw geneesen
Sijn Kindt, dat aen de Jighte lagh,
En leedde seer veel pijn midts deesen,
By naghte ende ook by dagh,
Dus quamen sy
Heer Jesum by,
En baden yverlijk, met sorge trouw,
Of hy dat Kindt ook wel geneesen wouw?
3. Sy seggen, hy is het wel waerdigh,
Dat gy geneesen wilt sijn Kindt,

+ Matth. 8. Luc. 7.

[p. 151]

 

Want deesen Man is heel goedaerdigh

 

Hy heeft ons Nati wel gesindt,

 

Hy heeft alleen,

 

Voor het gemeen,

 

Een Synagoogh gemaekt: en Iesus seydt,

 

't Kindt te geneesen ben ik wel bereydt.

 

4. Dus Iesus met haer op d'wegh raekten,

 

Na deesen Kapiteyn sijn Hof,

 

En als sy daer ontrent genaekten,

 

Sondt hy weerom sijn vrienden of,

 

En seyde, Heer,

 

Quelt u niet meer,

 

Want ik niet waerdigh ben, dat gy tot mijn

 

Soudt koomen, of in mijn huys soude sijn.

 

5. Terwijl ik mijn niet waerdigh kende,

 

Dat ik tot u soud' dorven gaen,

 

Daeromme ik mijn vrienden sende;

 

Maer met een woordt kan 't sijn gedaen,

 

Mijn Kindt terstondt

 

Sal sijn gesondt,

 

Want ik ben ook een Man in maght gestelt,

 

Die veel Soldaten heb in mijn gewelt.

 

6. Wanneer als ik segh tot den eene,

 

Komt hier, hy komt gelijk ik segh.

 

Ik tot een ander segh, gaet heene,

 

En hy gaet ook terstont, en wegh;

 

Mijn Dienaer meed',

 

Is altijdt reed',

 

Jesus verwonderen van dit bescheydt,

 

Dus tot de Scharen, die hem volghden, seydt.

 

7. Voorwaer, ik hebbe niet gevonden

 

Soo groot Geloof in Israël,

 

Daeromme hoort dan mijn verkonden,

 

Van Oost, van West, nogh koomen sel

 

Het vreemt geslaght,

 

En krijgen maght,

[p. 152]

 

Met Abram, Isac, Jacob, al gelijk,

 

Te rusten eeuwelijk in 't Hemelrijk.

 

8. In duysternissen sal men smijten

 

De eygen Kinders van het Rijk,

 

Al waer sy sullen leggen krijten,

 

Op tanden knarsen eeuwelijk.

 

Voort Jesus seydt,

 

Met goed' bescheydt,

 

Na uw geloove soo laet u geschien,

 

Ende sy hebben 't Kindt gesondt gesien.

 

9. Het Kindt geneesden op die stonden,

 

Als Iesus het woordt heeft geseydt,

 

Als sy t'huys quamen sy 't Kindt vonden,

 

Dat flauw was, in gesondigheydt.

 

Heer, geeft dat wy,

 

Tot alle ty,

 

Ook meed' soo vast in het geloove staen,

 

Dat wy in 't Hemelrijk ook mogen gaen.