De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie
(1654)–Jacob Rosant–
Auteursrechtvrij
Wys:
| |
[pagina 120]
| |
2. Waerom Heer Iesus seyde
Tot deesen lammen Man,
Staet op sonder verbeyde,
Kom' staen in 't midden dan.
Den Man en toefden niet;
Maer gingh in 't midden staen,
Als Iesus hem gebiet,
Die spreekt de Jooden aen.
3. U-lieden ik eens vrage,
Geeft mijn eens goeden raet,
Magh men op Sabbat-dage
Wel goet doen, ofte quaet?
Is't best dat men een siel
Bewaer met goeden wil,
Of dat men die verniel?
De Jooden swijgen stil.
4. Wie is 'er van u allen,
Wiens Schaep by ongeluk
In een sloot is gevallen,
En het niet uyt en ruk?
Ook op een Sabbath-dagh
Een mensch veel meerder is:
Daerom men goet doen magh
Op Sabbath-dagen wis.
5. Hy keek met felligheede,
En om haer blindigheydt
Soo was hy droevigh meede,
Heeft tot den Man geseydt,
Steekt ghy uw' handt eens voort,
En sijn handt wierdt terstondt,
Gelijk als hy behoort,
Als d'andere gesondt.
6. Waerom de Phariseën,
Siende dees wonder saek,
Niet wel waren te vreën,
En maekten t'samen-spraek:
| |
[pagina 121]
| |
Sy namen ook by hae
d'Herodiaenschen vals,
Om hem te neemen waer,
En brengen om den hals.
7. Maer onsen Heere goede,
Hem met de sijn van daer,
Na ander plaetsen spoede,
Hem vollighde een groote schaer,
Een yder besigh was
Om hem te raken an,
Die hy ook al genas,
Dus drongh hem alleman.
8. De vuyle geesten snoode,
Die vielen voor hem neer,
Gy sijt den Soon van Goode,
Maer hy haer dreyghde seer,
Hy wouw niet sijn verbreyt,
Op dat vervult soo sy
't Geen Esaias seydt
In sijne Prophety.
9. Siet, mijn beminden Soone
Ik mijn Geest geeven sal,
De welk mijn oordeel toone
Sal aen de volken al,
Hy maekt geen luydt gekal,
Hy roept ook niet seer stijf,
Men hem niet hooren sal
Op straet, of in 't gekijf.
10. En riet dat is aen 't drussen
En sal hy breeken niet,
Of 't lemmet niet uyt-blussen
Dat hy nogh roken siet,
Tot hy victori heeft.
Soo dat men al te saem,
Die op de Weerelt leeft,
Betrouwen in sijn Naem.
|
|