De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie

62. Jesus spreekt van sijn Authoriteyt.

Wys:
Och Iesus liefde was soo groot.
Het eeuwigh woordt neerdale.
Jesu dulcis memoria.

⁺
VOorwaer, voorwaer, segh ik u lien,
Heer Jesus tot de Jooden seydt,
Den Soon kan niet, of heeft gesien
Dat sijnen Vader eerst beleydt.
2. Want al het geen den Vader doet,
Dat doet ook desgelijks sijn Kindt,
En hy vertoont hem al sijn goet,
Om dat hy sijnen Soon bemindt.
3. En hy hem nogh meer toonen sal,
Op dat gy-lie verwondert raekt.
Den Vader wekt de dooden al,
Alsoo den Soon ook leevend' maekt.
4. Den Vader oordeelt niemant niet,
Maer heeft daer meed' sijn Soon vereert,
En daerom is 't dat hy gebiedt,
Dat men sijn Soon gelijk hem eert.
5. Soo wie geen eer den Soone geeft,
Die eert dan ook niet sijnen Vaêr,
Die welke hem gesonden heeft,
Ik segge u, voorwaer, voorwaer.

+ Joa. 5.

Sielen-dagh.

6. WAnt al die geen die hoort mijn stem,
En looft die mijn gesonden heeft,

[p. 116]

 

Heeft 't eeuwigh leeven binnen hem

 

Die komt ten oordeel niet; maer leeft.

 

7. De uere komt, en is nu al,

 

De dooden sullen hooren 't woordt

 

Van Godes Soone, en die sal

 

Het leeven hebben die het hoordt.

 

8. Gelijk den Vader 't leeven heeft

 

In hem: soo ook sijn Soone goet,

 

Aen wie den Vader maghte geeft,

 

Dat hy als mensch het oordeel doet.

 

9. En maekt ook hier geen wonder af,

 

Daer sal nogh koomen eenen tijt,

 

Dat, die doodt leggen in het graf,

 

Mijn stemme hooren met 'er vlijt.

 

10. Al die gedaen sal hebben goet,

 

Die sal tot 't eeuwigh leeven gaen;

 

Maer die heeft quaet gedaen, die moet

 

Dan voor het strenge oordeel staen.

 

11. Ik uyt mijn selven niet en kan,

 

Gelijk ik hoor, ik oordeel geef,

 

Mijn oordeel is rechtveerdigh dan,

 

Want ik niet na mijn wille leef.

 

12. Maer na de wille van mijn Vaêr,

 

Die mijn gesonden heeft, ik leef,

 

Mijn tuyghenis en is niet waer,

 

Soo ik die uyt mijn selven geef.

 

13. Een ander is getuyge dan

 

Van mijn, wiens waerheyt ik wel weet,

 

Gy hebt gesonden tot Iohan,

 

Die tuyghenis des waerheydts deet.

 

14. Ik neeme geen getuygh voor mijn

 

Van menschen, want ik niet begeer;

 

Maer op dat gy moght saligh sijn,

 

Daerom is 't dat ik u dit leer.

 

15. Joannes was een brandend light,

 

G' hebt luttel tijts verheught daer by,

[p. 117]

 

Mijn tuyge is meer van gewight,

 

Ik grooter tuyge heb dan hy.

 

16. De werken die mijn Vaêr mijn geeft

 

Te doen, die mijn getuygen sijn,

 

Als dat hy mijn gesonden heeft,

 

En hy getuyght ook selfs van mijn.

 

17. En gy hebt niet gehoort sijn stem,

 

Nogh aenschouwt sijn gedaentenis,

 

Want gy heel niet gelooft in hem,

 

De welk van hem gesonden is.

 

18. Doorsoekt dan de Schrifture vry,

 

Want gy daer 't leeven in beroemt,

 

Die geeft getuygenis van my;

 

Maer eeven gy niet tot mijn koemt.

 

19. 'k Soek van de menschen geene faem,

 

Maer gy sonder Goodts liefde bent,

 

Ik kom in mijne Vaders naem,

 

Maer gy mijn niet ontfanght, nogh kent.

 

20. Een ander in sijn eygen naem

 

Sal koomen, die gy sult ontfaen;

 

Want gy elkander eert te saem,

 

Kondt gy 't geloof niet neemen aen.

 

21. Denkt niet dat ik u by den Vaêr

 

Beklagen sal: maer den Propheet,

 

Die goede Moyses selfs, voorwaer,

 

Sal klagen daer gy op vermeet.

 

22. Soo gy Moyses gelooven woudt,

 

Want hy van mijn geschreeven heeft,

 

G' ook mijn misschien gelooven soudt,

 

Dogh gy mijn geen geloove geeft.

 

23. Wy neemen vastelijken an,

 

Dat gy van Godt gesonden sijt,

 

Geeft ons het eeuwigh leeven dan,

 

In 't uyterst oordeel ons bevrijt.