De evangelische triumph-wagen, by de welke de treffelijke daden des koninkx der glorie
(1654)–Jacob Rosant–
AuteursrechtvrijWys: Den rooden Saul.
Tiberius had' over 't Joodtsche-lant
Pilaet gestelt als Vooght, om te bestieren.
Herodes had' de Galileesche kant.
Philippus had' d'Itruresche quartieren.
In Abilin was Vooght Lisanias.
Dees waren al te samen vreemdelingen.
't Hoogh-Priesterschap had' Annas en Caiphas.
Toen sijn geschiet veel wonderbare dingen.
2. Joannes quam in 't Wout by de Jordaen,
Aen al het volk het Rijke Goodts verkonden,
| |
[pagina 69]
| |
En preekten, dat sy mosten neemen aen
Den Doop des boets, tot quijtschelding der sonden.
Den Heylant komt, van wie seydt den Propheet,
Voor uw aenschijn ik mijnen Engel sende,
Die uwen wegh voor u sal maken reedt:
Een stem in 't Wout die roept tot d'Joodsche bende.
3. Bereyt den wegh des Heeren, en maekt reght
Sijn paden, en vervult de leege dalen,
De bergen al, en al de heuvels fleght,
De kromte reght, op dat 'er geen en dwalen.
Als hy dus preekt, komt tot hem alleman
Van alle kant, uyt 't heel Landt van Judeen,
Biechtend' haer sond', sijn Doop te neemen an,
Soo groot als kleyn, ja selfs de Phariseen.
4. Tot wien hy seydt, der adderen-gebroet,
Wie of u leert d'aenstaende gramschap vlughten?
Daeromme dan na mijn vermaningh doet,
Met grooter vlijt der penitenti vrughten,
En seght togh niet wy sijn van Adams saet,
Godt kan van steen wel Abrams Kinders wecken:
Want aen den boom den bijl nu reede staet,
In 't vier moet al, die tot geen vrughte strecken.
5. Als hy dus preekt in wonderbare schijn,
Soo krijght het volk van hem verschey' gedaghte,
Of hy misschien Messias wel moght sijn,
Sijn kleedt was van Camelen-hair onsaghte,
Een leeren riem hy om sijn lenden hadt,
Sijn spijse was wel uytermaten schrale,
Springkhanen hy met wilden hoonigh adt,
Dus al sijn doen was penitenti' tale.
6. Joannes seyd' tot 't volk dat hem quam by,
Ik u-lie nu maer in den water doope,
Een sterker sal nogh koomen aghter my,
Die 'k niet ben waert sijn schoenriem te ontknoope,
Die in het vier, en d'Heyligh Geeste dan
U Doopen sal, en hebben in sijn handen,
| |
[pagina 70]
| |
Om d'goede Terw te suyveren, een Wan;
Maer 't lighte kaf in 't eeuwigh vuer te branden.
7. Sommigh van 't volk tot hem hebben geseyt,
Wat sal men doen? Hy antwoordt op die vrage,
Dat, soo wie heeft twee rocken, sy bereyt
Imant den een, die geen heeft, op te drage;
Die eeten heeft, daer van ook geeven moet.
Veel Publicaens sijn Doop quamen begeeren,
Tot dees hy seydt, siet toe dan dat gy doet
Niet meer als u belast is van uw Heeren.
8. Daer quamen ook Soldaten, en tot haer
Hy seyde, dat sy mosten sijn te vreeden
Met haer soudy, en sijn geen lasteraer,
Nogh ymant slaen uyt ongereegeltheeden.
Dees, ende nogh veel ander dingen meer
Heeft hy gepreekt, om 't vollik te geleyden
Tot 't soete jok van Iesus onsen Heer,
Laet ons daer toe ons harten dan bereyden.
|
|