Rethoricale wercken(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Gheestelijcke ghelasen Lampe. Een gelasen Oly Lampe claer blinckende gent Js elck mensche noodtlijck in zijnen staet Voorsien van olye ende suyuer goet lement Dan hoe de olye beter lucht omghaet Alsmense ontfunckt die vlamme ontfaet Te meerder claerheyt, dits natueren aerdt Jsser dan een decxel, diese bevaet Van winde, soe ist al wel bewaert Maer minnelijck vriendt v wordt verclaert Dese lampe gheestelijck, om een ghewinnen Van duechden, want gheen lof vermaert En is, sonder duecht, voor wijse sinnen Al dat ons noodt is, laet ons beminnen. Reynicheydt des lichaems vooren in Verstaen wy bijden claren ghelase Want is onsuyuere ons werck ons sin De olye en sal niet meer baten dan wase Dus waert van noode dat elck sterck lase [Folio 74r] [fol. 74r] Den Boeck om te houdene dlichame reene Want de wijse maechden, Niet de dwase Lichten den Bruydeghomme alleene Suyuer herten zijn Gode ghemeene Het blijft gods stede, want het den schoot // es Daer hy in rust als lieuer gheene Voor allen hongher hy tsekerste broodt // es Laet ons beminnen al dat ons noodt // es. De Olye in dat ghelas behoorende Sal wesen gherechte ontfaermichede Milde alle ghiericheydt verstoorende Tontfaermen godts, ghy winter mede Noydt en was hy, die rechte ontfaermen dede Op zijnen euen kersten mensche hier nedere Godt ghaf hem in zijn glorie stede Sijn vriendelijck ontfaermen wedere Sy is dat hooghe onrottelijck Cedere Der Godt zijn oordeel op sal innen Sy is oock Christus vlerck ende vedere Daer hy by daelde, dus sonder dinnen Al dat ons noodt is, laet ons beminnen. Rechte en drooghe moet delement // zijn Soe valt zijn laeyen veel te claerdere Twelck hemelsche begheerte sal bekent // zijn Daer de gratie godts by wast te naerdere Jst soe ontfunckt twordt te openbaerdere Van puerdere Charithaten dlicht Want Carithate is tsmenschens onbeswaerdere Voor Gods almoghende aensicht Want de vlammen de charitate sticht [Folio 74v] [fol. 74v] Js blakende schoonder dan eenich roodt // es Dat vier en dient gheen tijdt gheswicht Tis goudt daer andere duecht al loodt // es Laet ons beminnen al dat ons noodt // es. Men moet met grooter voorhoedichede Met een decxele de Lampe zijn beslaende Wies name sal wesen Oodtmoedichede Die alle duecht houdt rechte staende Want sinte Gregorius ons vermaende Wie duechden gharende is sonder oodtmoed Js contrarie den weghe ghaende Ghelijck een, die stof den blinde doet Och lieue Heer Godt iont ons doch spoet Dat uw oodtmoedichede bekinnen Soe wordt ons campte des wints behoedt Van ydel glorie, argher dan spinnen, Al dat ons noodt is, laet ons beminnen. Ende elcken in zijnen staedt bijsondere Mach dus zijn Lampe maken wel Naer zijn vermoghen houdende tondere De sonden, verheffen de duechden snel En soe de ooghe doorsiet alle dincx bestel Soe is hy, die hem seluen kent ende hoont Jst leeck of clerck, ist quaet oft fel Alsoe een werckt, wordt hy gheloont Jhesus die alle salighe croont Brenghe ons daer gheen tijt, druck noch stoot // es Ende om dat nieuwe Jaer te zijne verschoont Met gratien vlien wy dan, dat doodt // es Maer laet ons beminnen tgene dat ons noodt // es. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij