Rethoricale wercken
(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij
[Folio 67v]
| |
het welcke Anthonis de Roouere maeckte int Jaer veerthien hondert ende tachtentich, twee Jaren voor zijn overlijden, want sesthien in Meye .M.CCCC.LXXXJJ. daer naer overleedt hy. Ende is tnaeruolghende gheschreuen wt zijn eyghen handtgheschrifte, by my al noch in wesene zijnde, ende wel punctueerlick gheschreuen.VVant alle mijn sinnen zijn gheneghen
Om te weten goede eersame dinghen
Dies ghinck ick wandelen nae mijn pleghen
Om sien wat soude tgepeys in bringhen
Maer Kennisse mijn sustere en woudts gehinghen,
Sy sprack, ghy moet my met u draghen
Jck moest doen, dies wy te samen ghinghen
Want men sal kennisse niet veriaghen.
Aldus soe droech ick kennisse met my
Tot wy op een loopende waterken quamen
Daer stonden vele soete cruydekens by
Dies wy aldaer reposeren namen
Wy waren daer vry ende sonder beschamen
Dies seyde ick wel lieue suster // mijn
Een luttel slapens moet my betamen
Mijn herte sal vele te gheruster // zijn.
Sy consenteerdet ende ik wordt slapende
Sy wieck, want kennisse houdt maniere
Ende daer wordt my een droom betrapende
| |
[Folio 68r]
| |
Seer wonderlijck, ende van vreemden bestiere
My dochte ick ligghende op die reuiere
Dat ick een Eester rechts teghen my sach
Seere rijckelijck ende van waerden diere
Maer het scheen dattet al veruallen lach.
Want de Gaelerijen, de Heckens, de Glenden
De Alleyen, de Thuynen, de haghen van roosen
De baelgien, sitsteden, dlach al in allenden
Niemandt scheen op dat Eester gloosen
Fonteynkens, speykens, tlach al vol noosen
Waterloopkens, walgrachtkens ende al
Wijngaerdekens, vruchtkens, het sal by poosen
Versluysen, bederuen, groot ende smal.
Dit siende in mijnen visioene
Doen sach ick daer commen een vrouwe gaende
Rechts weselijck, maer in aermen doene
Als die niet langher leuen waende
Een beddeken hadde sy by haer staende
Daer viel sy op by nae half doodt
Maer de droefheyt die sy daer vermaende
En hebben in claghene gheen ghenoodt.
Sy sprack my en mach gheen hope baten
Mijn sieckte is claerlijck incurabele
Want van alle vrienden ben ick ghelaten
Dat siluer wit was, is swert als sabele
Om steruen ben ick met allen abele
Jck en dooghe tot gheenen anderen dinghen
Adieu Maechschepe, adieu Notable
Fortune wilt my te nieten bringhen.
| |
[Folio 68v]
| |
Want ick sie dat mijn Eestre schoone
Dat wijlen soe wel was gherepareert
Als alder blijdst van onder den troone
Leydt onder de voeten nv gheblameert
Dies dlijden soe seere my persequeert
Dat een Apostuemie mijn herte begroeyt
Dus moet ick steruen cort ghenoteert
Want passie te seer my overvloeyt.
Jck en derf nieuwers thooft wt steken
Want alle de wereldt ben ick schuldich
Gheloofsaemicheydt moet my ghebreken
Dies macht hebben, en zijn my niet ghehuldich
Het rochelen der verckenen menichfuldich
Doen mijnen Eestere verdriet en schade
Dies moet ick steruen onuerduldich
Ten voorsiet die lieue Gods ghenade.
Nae dese clachte die sy daer dede
Sach ick drie Vrouwen commen by haer
Troostende met sulcker toeuelickhede
Al hadt moeder ende suster gheweest voorwaer
Sy toochden hen soe gheionstich daer
Elck van hen drijen maeckte hem de naeste
Al was de sieckheydt noch soe swaer
Sy vielen huer by met grooter haeste.
Deerste brochte edelijck spijze ende dranck
Dander die seyde haer minnelijcke tale
Die derde brochte chierheyt sonder lanck
Wtnemende schoone by speciale
Sy spraken hebt hope in uwer quale
| |
[Folio 69r]
| |
Roept op de gratie van onsen Heere
Al wil v siecte nv worpen te dale
Godt en laet zijn vrienden nemmermeere.
Desen soeten troost aldus bewijsende
Die niemandt op aerden mach zijn vernoeyende
Quam de sonne daer wt den hemel rijsende
Schoonder dan ickse noydt sach gloeyende
Ende wt haer quamen ses raeyen vloeyende
Die op tselue Eestere dalende torden
Ende ick om sien my daer toe moeyende
Soe waren dye Raeyen ses menschen worden.
Dit dochte my wondere aldus int schijnen
Dat Raeyen in menschen souden verkeeren
Jae sy vertoochden hen als Medecijnen
Ghestapelt, ghesedich, als mannen van eeren
Sy wilden dEestre in duechden vermeeren
Ende der siecker vrouwen doen rijsen wt drucke
Diet sach mochte daer compassie leeren
Het quam den Eestre ten grooten ghelucke.
Daer ghinghen sy alle sesse ghesinlijck
Nae dat sy tstuck gheschepen saghen
Troostende der siecker vrouwen minlijck
Als Noodtvrienden helpende dlijden draghen
Op heffende, Thuynen, Glenden, Haghen
Voetpaden, Beecxkens, elck als een meestere
Om weldoen, ende omme solaes beiaghen
Der Vrouwe, ende haer veruallen Eestere.
De groote hertelijckheyt die ick daer sach
| |
[Folio 69v]
| |
Die en mach ick nemmermeer vergheten
Doen ghaf my Kennisse daer eenen slach
Standt op, laet my dijn schouwen weten
Doen seyde ickt haer groot ende smal ghemeten
Wes ick ghehoordt hadde ende ghesien
Vander sonne ende raeyen, en tEester versleten
En de clachte der vrouwen, ende al tgheschien.
Doen seyde tot my mijn suster Kennisse
Ontdoet v ooren, vaet mijn vermaen
Het Eestere dat ghy saecht lijden schennisse
Daer machmen der stede van Brugghe verstaen
Ende de Vrouwe met sware sieckten beuaen
Js dinwoonende volck, iae goet van gronde
Die langhen tijdt hebben haer clachte ghedaen
Om remedie van huere onghesonde.
Ghy saecht daer commen oock drie vrouwen
Dye der siecke deden hantierenisse
Ende en waren die vrouwen (hebt dies betrouwen)
Brugghe waer doodt, om zijne regierenisse
Deene heet Aelmossene, dandere Kercken verchiernisse
De derde is Goddelijcken dienst ghenaempt
Die houden Brugghe sonder schoffiernisse
Met deuotie die daer den cost toe raemt.
De ses raeyen die hem ghehelpich bieden
Sijnder toe ghebeden wt charitaten
Sy moghen die ses Ghecomitteerde bedieden
Die Poorten, Mueren voorsien, en straten
Brugghen, Caeyen, commende ter baten
Daer menich mensche aen wint zijn broodt
| |
[Folio 70r]
| |
Oock schulden betalende diuerssche staten
Godt stae hem by in alder noodt.
Wel heeten sy Raeyen des hemels ghedaelt
Van Godt als sonne hier neder ghesendt
Die op heffen dat deerlijck lach ghefaelt
By daghe by nachte, dies diligent
Op trepareren dijne ooghen went
Ghy saecht hoet Eestre lach vergleden
Ben ick als Kennisse met dy bekent
Ontsluydt dijn mondt met bedanckelickheden.
Doe seydick kennisse gheminde iuecht
Wel hen die v te draghene pooghen
Vele meer dan ghy my segghen muecht
Sie ic baerblijckelick voor mijnen ooghen
Men machse by comparatien tooghen
Bijden eerbare vroede van Athenen
By wyens regimente moeste verdrooghen
Alle der Griecken claghen ende stenen.
Ende ick hope de sonne sal soe draeyen
Want wy zijns hoochelijck worden gheware
Dies wensch ick desen edelen Raeyen
Weluaren tot hueren nieuwen Jaere
Jn danck nemende dat ick verclare
Want den aerbeydt quam wt ionstighen sinne
V allen beware // vry los van vare
Maria die opperste Coninghinne.
|
|