Rethoricale wercken(1562)–Anthonis de Roovere– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Brooscheydt der menschen. OCh redelijck mensche, voordenckt de weelde Daer v broosch lichaem mede ghecleet // es Van hem, die v naer zijne beelde Maeckte, ende altijdts touwaerts bereet // es Wien donbekentheyt van v soe leedt // es Dat hy door dy doodt cuerde alst scheen Aensiet hoe saen hier dleuen verspreet // es Heden een man, ende morghen gheen. [Folio 62v] [fol. 62v] Al waert ghy Heere ende saedt bouen al Wat soude dijns daer nae ghebueren Hoe hoogher gheseten, hoe swaerder val Want hier en is gheen eewich ghedueren, Jaren, maenden, daghen, ende vren Possessien zijn sy groot ofte cleen Alst blijckt het verglijdt al in trueren Heden een man ende morghen gheen. Vreempt ist, waer sy zijn gheuaren Die wijlent der wereldt gouuerneerden Ende voortijdts groote meesters waren En in moghentheydt haerlieder tijdt passeerden Minnelijck nae tghemeyne orboor studeerden Al voren wech, betalende haerlieder leen Oock volghen wy, hoe wy ons oydt gheneerden, Heden een man ende morghen gheen. Jonck man wat baet v wellusticheden Onversekert staet ghy alsoe wel Als dese groote heeren deden Die voortijdts bedreuen ghenoechte en spel Wy moeten lijden al tselue ghequel Des doodts, ten baedt ons iae noch neen Merckt op dit woordt het dunckt my fel Heden een man ende morghen gheen. Die dit woordt wel ouersaghen My dunckt, hy soude hem bat bedincken Eens anders been te naerder knaghen Op auontuere oft hy vermincken Mochte tzijne, ende dan ghaen sincken [Folio 63r] [fol. 63r] Jnt kerckhof, onder den blauwen steen Sy zijn, wy sient die eten en drincken Heden een man ende morghen gheen. Prinche dit woordt wil ick u schencken Te mijnder bede willet doch bedencken Ende wilt v beteren voortaen Een Betert v die op anderen stincken Aensiet tvolck sterft noch als vincken Heden een man ende morghen gheen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij