Rethoricale wercken (1562)

Rethoricale wercken

(1562)–Anthonis de Roovere– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


Van onderhoorichede. HOe mochte mijne verspaeckte droocheydt Die ter clergie noydt was verbonden De betaemte, de weerde, de stede, de hoocheyt Der onderhooricheydt nv vermonden De welcke soe waerdich is beuonden Datse tsvaders wijsheydt heeft verheuen Als onderhoorich, ende vry van sonden Hem seluen ter doodt des cruys ghegheuen Want waer was oydt meerder weerde beseuen De wijsheydt de moghentheydt obedierde Dus open doende het eewighe leuen Daer Adam by contrarien faelgierde Alle de Religieusen zijn de verchierde Jn haer oock werckt groot oorboor mede
[Folio 29r]
De duecht der onderhoorichede. Sy is conscientie stillende smerte Der hellen gheessele, der Enghelen spel Jn een sedich wel willende herte Dat is haer stede, ende nieuwers el Sy is ruste der sielen, si is gods beuel Sy es oodtmoets sustere, si is dochter der minnen Sy is kindt der wijsheden bedienstich wel Si is fondament omme conste ghewinnen Sy is vruecht van allen santen santinnen Sy is gheueghe van eender goeder name Sy is voedeghe van pryse buyten en binnen Sy is alder deuote hope ende vrame Sy is vliedende strijdt ende alle blame Niemant ten vollen tverclaers wel dede De duecht der onderhoorichede Sy betaemt in oordenen blootelijck Ende ons elck zijn ouerste int ghemeene Sy betaemt ghehoude vrouwen grootelijck Anders sijn sy van weerden cleene Sy betaemt alle maechden reene Sy betaemt ionghers tallen keere Sy betaemt den aermen belast met weene De cnape, de meestere, den knecht den Heere Sinlickheydt, redenen emmermeere Redenen verstannessen verstannesse god Die dus volcht donderhoorighe leere Hy paeyt den mensche ende Gods ghebodt Elck sedich wel willende herte dits tslot Salse houden vaste, want si is de stede
[Folio 29v]
De duecht der onderhoorichede. Prinche. Haer weerde gaet aerdtsche goedt bouen Sy betaemt ionck, oudt, aerm, leeck, clerck Een wel willende herte, wie salt vollouen Dat is haer stede in desen serck Jck peysder Toosthende omme op mijn werck Touwer eeren commende, al ist my suere V edel vraghen valt my te sterck Dus laet ick thuys open te deser vre Maer die achter coempt, hy sluyte de duere.

Vorige Volgende