Vernieuwingen

[p. 50]

XL

De aanbidders van rijkdom en van macht
hameren onophoudelijk den menschen
hun denken in: ‘dit moet men 't vurigst wenschen
en hiernaar streven met àl zijne kracht.
Is niet het leven voor den arme kaal;
zijn wake moeizaam, armzalig zijn slapen?’
O wie van ons smeedt een sterk afweerwapen
tegen deze begoochelende taal?

Een valsche ster rees aan den wijden trans
onzer gedachte, ster uit andre sferen.

In de oogen schittert een valsche glans,
koortsglans van het matelooze begeeren.

En op rythmen den dood toejagend, keeren
de lichamen zich tot den werveldans.