Vernieuwingen

[p. 34]

XXIV

Maar we wisten zelven niet wat wij deden
en daarom deden wij het vaak zoo slecht;
wij voelden den wil strekken onze leden,
om deel te nemen aan het groot gevecht

dat overal nu wordt gevoerd op aarde,
voelden in ons een drang, warm, licht en groot
om ons te geven aan den menschgenoot
en voelden, dit gaf aan het leven waarde.

Maar dan verwarde ons weder de gedachte
dat alles uit verandering ontstond
in 't stoflijk zijn, en dat uit haar de krachten
opkwamen die ons dreven. Onze mond
sprak over 't heil, dat ons verstand verwachtte
van zelfzucht en wou bouwen op háár grond.