Stilte, woedende trompet(1959)–Paul Rodenko– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] Misschien... Licht als een woord onder woorden Heb ik het lam van onze ontmoeting geweid: Je gang van sneeuw je stem van blauw je ogen Kleine lekken in de tijd Op paddestoelen van geluk gezeten Hebben wij lucht als brood gegeten Hebben wij zon als wijn gedronken Hebben wij kruimels van stilte vergaard Tot een witglanzende bruiloftstaart Wij kwamen uit gangen van misverstand Uit kamers vol vingers vol kogelgaten Wij hebben de deuren gesloten Wij hebben de ogen geopend De wereld was onze adem Onze adem een vlammende vogel Onze vogel een eenzame ster De ster een kleine planeet Een gouden schommel voor twee Misschien is er een dijk gebroken, misschien Een kat verdronken, een mens gestikt Misschien heeft men geschoten, gewroken, misschien Is Atlantis opnieuw verzonken... - dit is, dit blijft, dit is gebleven Daarom heb ik dit vers geschreven Licht als een woord onder woorden Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd