Met twee maten

[p. 176]

Gaston Burssens

Dreef van niet bezongen Lust

Gemeenzaam eenzaam is de dreef
waardoor de blanke schaduw schuift
van al uw zinnen
En waar gijzelf in deze schaduw staat
kunt gij de dreef niet binnen

Gij hebt geen sleutel op de dreef
die dreef daarin voorheen een adem dreef
als ochtenddauw op al de stammen
Maar toch nu weet gij dat elk blad
- al vlamt het - zonder vuur zal vlammen

Want weet gij niet dat gij het vuur
in beî uw handen droeg?
dat vuur zoals men zegt dat heilig was
maar veilig was in 't water van uw handen
en later stierf dan vroeg