Met twee maten

[p. 138]

Henriëtte Roland Holst-van der Schalk

Goddelijke baring schuimt in de kolken

Goddelijke baring schuimt in de kolken
van het heelal. Er dreunt immense hijging
door d'eeuwigheden heen: de levensstijging
der wezens die d'oneindigheid bevolken.

Telkens werpt zich haar tegen de bedreiging
des doods: falen en ondergang omwolken
haar luister zwart; telkens, door nieuwe volken
vlamt weer d'onverwinlijk opwaartse neiging

die Leven heet. - Zoals rijzende zonne
de boomtoppe' aan de heuvel-horizonnen
in bovenaardse glorie lichten doet,

zo kust dit weten nu met zaalge glansen
hen die, staande op levens hoge transen
vangen zijn eersten wonderbaren gloed.