Met twee maten

De hand van den dichter

Glazen grijpen en leegen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en streelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
den dag en den nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrebeelden.

[p. 51]

 

het staat niet in mijn hand gegrift;

 

en een hand is een leven, een lot;

 

ik lees slechts in fijn scherp schrift

 

- en dit geldt voor vroeger en later -

 

weinig liefde en wijn, veel water,

 

soms een racket, een zweep, maar

 

stellig nimmer een zwaard.

 

 

 

zoo is mij enkel bewaard

 

langzaam maar vast te verwijven

 

in nijver monnikenwerk:

 

bidden en verzen schrijven

 

geel op geel perkament,

 

en mijn hand alleen te verstrengelen

 

met mijn eigen andere hand

 

en in een cel te versterven

 

oud op een houten bank.