'Met de staart van een ander'

[p. 31]

Ida G.M. Gerhardt / Het egeltje

De egel komt in 't eendere schemeruur
schuifelen langs de plavuizen van de schuur.

De ademsporen van zijn spitse snuit
gaan op de kille stenen aan en uit

omtrent den stillen mens, die met geduld
zijn schuwheid went en de aarden schotel vult

en wacht, totdat een kleine ruige hand
zich tastend vastgrijpt aan de schotelrand.

- Dan drinkt het dier. Even, als in verstaan,
zien twee bevredigden elkander aan.