De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
Stem: Van den vijfden Psalm
Ga naar margenoot+O Heer laet eens u goetheyt blijcken,
Aenhoort dien stem, die voor u leyt,
Ga naar margenoot+Aenschout de tranen die hy schreyt,
Ach! laet mijn niet in droefheyt wijcken,
Veel min beswijcken.
| |
[pagina 139]
| |
2. Ick biecht voor u mijn groote zonden,Ga naar margenoot+
Die meerder zijn als ‘t zant der Zee,
Hierom is my, mijn hert so wee,
Mijn af-gronts quaet is niet te gronden,
Veel min ghevonden.
3. ‘t Is recht dat ick steets hoor te truyren
En nimmermeer gheen troost en voel,
Maer altijdt in mijn droefheyt woel,
O Heer wilt dan mijn rouw bestuyren,
En ‘t quaedt uyt-puyren.
4. Ach! die door graey steeds mocht weenen
En tranen zayen over al,Ga naar margenoot+
Hier in dit truyrigh kjammer-dal,Ga naar margenoot+
Want al mijn tijt is schier daer heenen,
En haest verdweenen.
5. O Heer wilt mijn ghebedt verhooren,
Ghedenckt doch aen u Out verbondt,Ga naar margenoot+
Vernielt mijn oudt en nieuwe zondt,Ga naar margenoot+
Wildt d’oorsaeck Heer van dien verstooren,
En gantsch versmooren.
6. Ach! waer mijn ‘t steenen hert benomen,Ga naar margenoot+
Daer niet als zondt op zondt uyt-weldt,
In plaets van dien weer zijn ghestelt,
Een hert daer uyt niets voort soudt komen,
Dan ‘s levens stromen.
7. O Heer hoe lang sult ghy noch toeven,Ga naar margenoot+
Ontfermt u door u goedigheydt,
Waerom doch Heer so langh ghebeyt?
Ghy weet seer wel mijn groot behoeven
En swaer bedroeven.
8. Laet eens u mijnlijck aenschijn schijnenGa naar margenoot+
Daer ick soo langh om heb ghesucht,
En ‘t herdt al steedts mee is bevrucht,
Gheneest mijn geest eens van sijn quijnen
| |
[pagina 140]
| |
En al sijn pijnen.
9. ‘t Is waer, d’ootmoet die spreekt mijn tegen,
Dat ick soo grooten saeck begeer,
Maer denck doch eens, o lieve Heer!
Ga naar margenoot+Hoe dat ick altijdt gae verleghen,
Ga naar margenoot+In al mijn weghen.
10. Wat vrugten sal mijn boom doch dragen,
So hy van u niet wordt ge-endt?
Slechs wilt en quaet tot in mijn endt,
Hoe soud’ ick dan niet droevigh klaghen,
En u Heer vraghen.
11. O Heer, wanneer! ik kant niet heelen,
Sult ghy eens toonen dat ghy bent,
Een Trooster in mijn langh ellendt?
Laet doch mijn roepen en mijn quelen
U eens vervelen.
Pause.
12. Ick soeck geen schat, nochlang te leven,
Noch wellust, eer, noch werelts pracht,
Ga naar margenoot+Maer een reyn hert dat op u acht,
Ga naar margenoot+Daer al u Wet, deur Liefd’ ghedreven,
Is in gheschreven.
13. Op dat ik ‘t goet om ‘t goet mag minnen
En leef in deught om eedle deught,
Ga naar margenoot+Want desen gront baer enckel vreught,
O Heer! vernieut eens al mijn sinnen,
Om u te winnen.
14. ‘t Valt dan niet swaer, al ‘t quaet te laten
Ga naar margenoot+Te haten sond met vollen haet,
Want zondt is in hem selven quaet,
Ga naar margenoot+Maer d’eyghen liefd’ kan ‘t nimmer vaten,
Ga naar margenoot+De zondt te haten.
15. Dan sal ick niet meer murmureeren,
| |
[pagina 141]
| |
In ‘t geen dat ghy mijn over sendt,Ga naar margenoot+
Want hoe men ‘t keert of hoe men ‘t wendt,
Wie ‘t anders wil, soeckt u te leeren,
En u te weerenGa naar margenoot+
16. Gy wordt beschuldigt deur mijn daden
Wanneer ick onverduldigh ben,Ga naar margenoot+
Dan toon ick, dat ick u niet ken,
Al swijghendt gae ick u versmaden
In al u raden.
17. Mijn waerheyt leert u onbedroghen,
Mijn wijsheyt die is wijs ghenoegh,
In al het gheen ick u toe-voegh,Ga naar margenoot+
Want ‘t is tot u profijt ghewoghen,Ga naar margenoot+
Nae u vermoghen.
18. Mijn liefd’, en trou, spreekt overvloedig,Ga naar margenoot+
In al mijn wercken openbaer,
Ghelooft, betrouwt mijn allegaer,
Ick vraegh: ben ick niet al t’ootmoedigh,
En al te goedigh?
19. En ben ik ook u Heer Almachtigh,
Die ‘t alles heeft in sijnder handt?Ga naar margenoot+
Is dit dan niet een groote schant,
Dat ghy mijn schickingh hout verdachtigh
En onwaerachtigh?Ga naar margenoot+
20. O Heer verlost ons van ons quaden,
Ons quaet is overmaten groot,
Dit baert een onbekende noot,Ga naar margenoot+
Ach! wilt ons van ons last ontladen,
Deur u ghenaden.
|
|