De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
Stemme: Van den 130. PsalmHet ongheluck leert mercken,
Op Godes krachtigh woort,
| |
[pagina 69]
| |
Hierom tot sijn verstercken,
Bidt ick dat hy hoort,
Ghy die ‘t Kruys hebt gheladen:Ga naar margenoot+
Christum wilt volghen naer,Ga naar margenoot+
Wilt u doch wel beraden,Ga naar margenoot+
Met sijne woorden klaer.
2. Soo niet, het sal u rouwen,
Dat segh ick u ghewis,
Alle druck en benouwen,Ga naar margenoot+
‘t Welck buyten Christo is,
Dat en mach al niet baten:
Hoe seer dat het beswaert,
Wilt sulck een Kruysse haten,
En lijdt nae Christus aert.
3. Soo wert ghy in u lijden,Ga naar margenoot+
Ghetroost door sijnen Gheest,Ga naar margenoot+
Ende sult u verblijden,
Vresen voor gheen tempeest,
Maer achtent voor ghenade,Ga naar margenoot+
Dat ghy om wel doen lijdt,Ga naar margenoot+
En dancken vroech en spade,Ga naar margenoot+
Christum ghebenedijt.
4. De werelt kan niet dancken,
Als Godt haer ‘t Kruys op lecht,
Maer spiet uyt ‘s Duyvels stancken,
Sy lijft, sy vloeckt, sy vecht,
Voor dwaesheyt of voor laghen:
Acht sy ‘t als yemant lijdt,
Gheen Kruysse wilse draghen,
‘t Kruys Christi sy benijdt.
5. Maer een Christen behaghen,Ga naar margenoot+
In ‘t Kruysse Christi heeft,Ga naar margenoot+
En wilt met Christo waghen,Ga naar margenoot+
Soo langhe als hy leeft,
| |
[pagina 70]
| |
Hy weet dat al die lijden:
Ga naar margenoot+Met Christo hier voorwaer,
Met hem sullen verblijden,
In eeuwicheyt hier naer.
6. Christus jock dat is soete,
Ga naar margenoot+Sijn pack en is niet swaer,
Ga naar margenoot+Voor die doen rechte boete,
Ende hem volghen naer,
Ga naar margenoot+Maer so wie (ommesiende)
Ga naar margenoot+Op den wech stille staet
Ga naar margenoot+Van Christo is hy vliende,
En kiest zijn eyghen raet.
j. Pause.
7. Den welcken hem doet dolen,
Ga naar margenoot+Als een dwalende Schaep,
Godts Raet is hem verholen,
Door sijnder zonden slaep;
Die hem verblint sijn ooghen,
So dat hy niet en siet,
Ga naar margenoot+En al sijn neerstyich pooghen,
Brenght niet voort dan verdriet.
8. Hy tastet nae den lichte,
Ga naar margenoot+Maer duysternis ist al,
Ga naar margenoot+Dat hy door sijn ghesichte,
Ga naar margenoot+Aenschouwt breet ende smal
Ga naar margenoot+Gheen vrucht kan hy oorboren,
Ga naar margenoot+Dopor mistroostich torment,
Ga naar margenoot+Sijn doen is al verloren,
Ga naar margenoot+Want siende is hy blent.
Ga naar margenoot+9. Sijn hert sal verflouwen,
Ga naar margenoot+Als hy hem wel bedenckt,
Ga naar margenoot+Ende beghint t’aenschouwen,
Ga naar margenoot+Wat eyghen raet voortbrengt
| |
[pagina 71]
| |
Met druck en met ellende,Ga naar margenoot+
Draeght hy een sware Kruys,
En hy en siet in ‘t eynde,
Gheen troost maer swaer konfuysGa naar margenoot+
10. Hy vreest ende suchtet,
Meerder noot komt hem an,
Hy bedet ende duchtet,
Siende dat hy niet kan,
Wederomme gheraken
Op Christus rechten padt,
Vreemde ghedachten maken,
Hem dickwils moe en mat.
11. Nu dit nu dat hy dincket,
Sijn hert is niet gherust,
Dies hem den moet ontsincket,
Nerghens toe heeft hy lust,
Verbijstert zijn sijn sinnen,
Hy vint hem heel ontstelt,
Van buyten en van binnen,
Soo is hy seer ghequelt.
12. Tot dat hem wil ontfermen,
Ende ghenadich zijn,
Aenhoorende sijn kermen,
Die ware Medecijn,Ga naar margenoot+
Christus Iesus alleyne:
Daer toe zijnde bequaem,
Tot troosten in ‘t ghemeyne,
Die aenroepen sijn NaemGa naar margenoot+
ij. Pause.
13. En dat hy hem wil gheven,
Daer toe sijn Trooster soet,Ga naar margenoot+
Om bidden voor sijn sneven,
Segghende met ootmoet,
| |
[pagina 72]
| |
Vergheeft hem Abba Vader:
Door Christum dijn lief kindt,
Sijn zonden allegader,
Ga naar margenoot+Troost hy dan weder vint.
14. End’ hy begint te aen-beden.
Den Naem Christi oprecht,
Sijn hert is wel te vreden
Bereyt als een goet knecht,
Ga naar margenoot+Om alleyn te behaghen:
Christum in vreucht, in noot,
Ende sijn Kruys te draghen,
Ga naar margenoot+Vrymoedigh tot der doodt.
15. Druck en noot hem begheven,
Vreucht en troost komt hem by,
Tot sterven oft tot leven,
Staet hem sijn herte vry,
Hy weet dat al die sterven:
Ga naar margenoot+De doot sonder beswijck,
Ga naar margenoot+Met Christo oock be-erven,
Sullen sijn eeuwigh rijck.
16. Sijn hert’ dat is vol vreuchden,
Ga naar margenoot+Sterven is hem ghewin,
Bereyt is hy tot deuchden,
Ga naar margenoot+Met eenen blijden sin,
Voor dreck ende voor schade:
Acht hy al ‘s werelts goet,
Met Godt gaet hy te rade,
Ga naar margenoot+’t Gheluckt al wat hy doet.
17. Nu gheeff ick elck te rechten,
Wie ‘t swaertste Kruysse draeght,
De werelt oft Gods knechten,
Oft die afwijckt vertsaecht:
En om eenige saecken,
Op den weg omme siet,
| |
[pagina 73]
| |
Die ‘t lijden al moet smaecken,
Die weet ‘t beste bediet.
|
|