De geestelijke goudschaele

Zijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen

[p. 6]

Het derde Liet

Stemme: Van den 42. Psalm

Als wy ons te samen voeghen,
Daermen spreeckt van ‘s Heeren woort,
Sal ‘t vergaren hem ghenoeghen,
‘t Moet gheschieden soo ‘t behoort,
Niet uyt Oud’ ghewoont’, maer om
‘t Heyligh Euangelom,
⁺Dat tot zalicheyt is krachtich
Alsmen Godts woort hoort aendachtich.

2. Om daer nae leven ter deghen,

So ons herte zy bereyt,
⁺Ondertastend’ onse weghen,
Oft wy die hebben gheleyt,
Nae Gods woort en will’: des neen
Gheneycht ‘t quaet et te scheen
Met opset, nae ‘t woordt des Heeren
Ons voort aen te reguleeren.

3⁺Want Gods gheest in boose zielen,

Noch in ‘t lijf sond’ onderdaen,
Niet en komt: maer sal vernielen
Die quaet doen: dus laet voortaen
⁺Aflegghend’ onreynicheyt
t’Samen met alle boosheyt,
En ootmoedich met verlanghen
⁺’t Woort tot zalicheyt ontfanghen.

4. ⁺Salich wort men uyt ghenade

Door ‘t gheloof, antwoort devijn,
Als men hoort vroech ofte spade,
⁺En bewaert in ‘t herte zijn,

+ Rom. 1. 16

+ Tren. 1. 40

+ Sap. 2. 25

+ 2. Pet. 2. 3

+ Iac. 1. 21

+ 1 Phil. 2. 7

+ Rom. 2. 11

[p. 7]

 

⁺Datter nieuw gheboorte uytrijst,

 

⁺Nae Gods beelt so schrift uytwijst,

 

⁺Met Christo gheestelijck verresen,

 

⁺In een nieuw Godsalich wesen.

 

5. Soeckende (door betrouwen,

 

⁺Op ‘t woort Gods) een Stadt playsant

 

Voller goeden, om t’aenschouwen

 

Noyt so schoon in eenich landt,

 

⁺Welcxk bouw-Meester ghe-eert

 

God is, die sijn kinders leert,

 

⁺Hem nae volghen, haer versaken,

 

⁺Hemels, en niet aertsch te smaken.

 

6. En op dats geests nieuw gheboorte

 

⁺Tot een man op-wasse doch,

 

In Christi outheydts behoorte

 

⁺Laet ons (als jonck Kint het soch

 

Begheerich is, t’alder stont)

 

⁺In ‘t gheloof vast en ghesont,

 

Nae de suyver melck oock dorsten

 

⁺Die daer vloeyt uyt Syons borsten.

 

Pause.

 

7. ⁺Want de mensch leeft by den Broode

 

Alleen niet, houdt dat ghewis

 

Maer by ‘t woort Gods, ons van noode

 

⁺’t Welck oock gheest en leven is,

 

⁺Soeter dan honich: Gods wet

 

David heeft ghesmaeckt veel bet:

 

Och of wy oock van ghelijcken,

 

Ons begheert’ soo deden blijcken.

 

8. Meer Gods wet had hy in waerden.

 

⁺Dan veel duysent stucken goudt,

 

‘t Was sijn vrucht sijn troost op aerden

 

In sijn lijden menichfout,

+ 1 Petr. 23

+ Eph. 4. 24

+ Col. 3.10

+ Rom. 6. 44

+ 4. Es. 7. 6

+ Hel. 11. 10

+ Mat. 16. 24

+ Col. 3. 2

+ Eph. 4. 13

+ 1 Pet. 2. 2

+ Tit. 2. 2

+ Can. 4. 10

+ Deut. 2. 9. Mat. 4. 4

+ Ioa. 6. 65

+ Ps. 19. 15. en 119. 103

+ Ps. 119. 72

[p. 8]

 

⁺Nacht en dach sprack hy daer van

 

Prees oock zalich sulcken man,

 

Die ‘s Heeren wet soo gheluste

 

En van zonden altijt ruste.

 

9. ⁺’t Woort Gods dat eeuwig sal blijven,

 

⁺En oyt krachtich is gheweest,

 

Kan de zonden wel verdrijven,

 

Van hem die den Heere vreest,

 

Door ‘t Gheloof der woorden Gods

 

⁺Die als hamer de Steen-Rots

 

Brekende, ‘t hert’ doen vervaren

 

Voor de straffe der zondaren.

 

10. ⁺Nu op dat ‘t hert’ niet versteene,

 

Door ‘t besdroch der zonden quaet

 

En wy nae bevrijt van weene

 

Moghen zijn ‘t Goddelijck zaet

 

⁺In ons hert diep zy gheplant,

 

Als in een goet vruchtbaer lant,

 

Dat in drinckt des Heeren reghen

 

En daer door verkrijght den zeghen.

 

11. Hierom vrienden onverlaten

 

⁺By komst en ‘t vermanen dient

 

Want de Heer dat t’onser baten

 

In-ghestelt heeft: ende wy sient,

 

Soo men daer in niet verstijft.

 

Dat Gods liefde onbeklijft,

 

⁺By den mensch quaet van natuyren

 

Diet behoeft, schier alle uyren.

 

12. Vermanen te meer wy moeten

 

⁺Elck-ander, want ‘s Heeren dach

 

Ghenaeckt, en den tijdt der boeten

 

Dan voor by: nu noch elck mach

 

Waer nemen in tijdts, so hy

 

Van des Heeren straffe vry

+ Ps. 119. 97

+ 1 Pet. 1. 25

+ Heb. 4. 21

+ Ie. 23. 29

+ Heb. 3. 13

+ Mat. 13. 23. Heb. 6. 7

+ He. 10. 25

+ Ge. 8. 21

+ Heb. 10. 25

[p. 9]

 

Gaen wil, en niet zijn bevonden,

 

⁺Buyten by Toovenaers Honden.

 

13. Hooren wy Gods stemme heden

 

⁺’t Gert dan en verharde niet

 

Noch (soo d’Isralijten deden)

 

Van Gods woort hebben verdriet,

 

⁺Maer veel meer elck een bewijs,

 

‘s Gheests begheert’ tot zielen spijs,

 

Op dat God ons hert verstandich,

 

En in liefde maeckte brandich.

 

14. ⁺Honghrich den Heere bidden

 

Altoos laet ons om dit broodt,

 

⁺En dat hy hier in het midden

 

Zy: vervullend’ onsen noodt,

 

Baten salt, soo wy oprecht,

 

Eens zijn, want ‘t is toe-ghesecht,

 

⁺Roept en bidt, u wert ghegheven

 

⁺’t Hemels broot om eeuwich leven.

+ Ap. 22. 25

+ Heb. 3. 15

+ Num. 21.6

+ Mat. 22. 5. 6

+ Ma. 18. 20

+ Mat. 7. 7

+ Ioa. 6. 9