De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
[pagina 1]
| |
Stem: Sy lieten my daer alleyne staenAenhoort uwen roep al t’samen,Ga naar margenoot+
Lieve Broeders en Susters ghemeyn,
Niet veel Rijcke nae ‘t betamen,
Noch Edel van state reyn,
En zijnder gheroepen in ‘s Hemels pleyn,
Die lust hebben in de werelt,
En Gods Woordt achten seer kleyn.
2. Niet veel Wijse nae den vleesche,Ga naar margenoot+
En zijnder gheroepen voorwaer,
Maer die arm zijn van Gheeste,Ga naar margenoot+
Die sullen verblijden hier naer,
Al zijnse vervolght hier ende daer,
Godt heefts’ al uyt-verkoren,
Dus vreest niet ghy kleyne Schaer.
3. Denckt hoe veel datter waren,Ga naar margenoot+
Bevrijdt en behouden voor scha,
Doen Noë sijn achster gingh varen,
En de Werelt vergingh om het qua,Ga naar margenoot+
En als de vijff Steden van Sodoma,
Met den vyere verginghen,Ga naar margenoot+
En wasser maer drie door Godts ghenae.
4. Van ses-hondert-duysent personen
Quamender maer twee in ‘t LandtGa naar margenoot+
Van beloften seer schoone,Ga naar margenoot+
‘t Welck was seer triumphant,
| |
[pagina 2]
| |
Dat is een Figuyr, vaet dit verstant,
Al op dat eeuwigh leven,
Dat lieflijck is ende playsant.
5. Sy waren niet al aen-ghename,
Die met Gideon souden slaen,
Dan drie-hondert eersame,
Ga naar margenoot+Die uytter handt leckten saen
Die bevrest zijn hietmen t’huyswaerts gaen,
Want sy niet zijn bequame,
Om teghen den Vyant te staen.
6. Zacharias, wilt dit mercken,
Schrijft in sijn derthiende klaer:
Ga naar margenoot+Dat het volck in drie percken,
Sal ghestelt zijn, en de twee voorwaer,
Werd’ uyt-gheroept, maer de derde schaer
Werdt als gout door den vyere
Gheloutert, dit is openbaer.
Ga naar margenoot+7. Een Stadt vol alder goeden,
Wees d’Engel Esdras goedertier,
Wiens wegh (wilt dit bevroeden,)
Is maer eens menschen voetbreet schier,
Op d’eene-sijd water, op ander vyer,
Hoe kondt ghy daer in gheraken,
Ghy en doorgaet dat nauwe eerst hier.
Ga naar margenoot+8. Noch schrijft Esdras ghepresen
In ‘t vierde Boeck in ‘t achtste klaer,
Datter veel gheschapen sal wesen,
Maer weynich behouden hier naer,
En ghelijck men vint veel aerde awaer,
Om aerden vaten te maecken,
Maer luttel om gouden ‘t is openbaer.
Ga naar margenoot+9. Ghelijck die groote vloeden alle,
Meerder zijn dan een druppel soet,
So is der Godtlooser ghetalle
| |
[pagina 3]
| |
Meerder dan Godts Kinderen goet.
Och! hoe klagelijck ist, zijt dies wel vroet
O menschen wilt u bekeeren,
Ende niet meer zonde en doet.
Pause.
10. Oock spreeckt Christus verheven,Ga naar margenoot+
Dat de wech is smal en kleyn,
Die daer leyt tot den leven,
En luttel vinden hem certeyn.
Dus wilt u maecken van zonden reyn,
En loeven nae ‘t Woordt des Heeren,
Op dat ghy komt by Christum ghemeyn
11. De wegh is groot en seer wilde,Ga naar margenoot+
Die ter Hel leyt, wilt dit verstaen,
Sy gaen derwaerts aen alle zijde,
So de Schriftuyr ons doet vermaen,
Want de Hel heeft haer wijt op-gedaen,
So wy in Esaias lesen,Ga naar margenoot+
En veel zijnder die daer in gaen.
12. Noch stater klaer wilt hooren,
Datter veel gheroepen zijn,
Maer weinich uyt-verkoren,Ga naar margenoot+
Spreeckt Christus, verstaet wel mijn,
Want sy niet treecken al eene lijn,
Maer beminnen duysterheden,Ga naar margenoot+
Meer dan het klare Sonne schijn.
13. Schickt u nae de behoorte,
Spreeckt de Heere, verstaet dit al,Ga naar margenoot+
Dat ghy al door de Poorte
In gaet die daer is seer smal,
Want mensch daer nae arbeyden sal,
En hy sal daer niet in komen,
Om dat hy niet en is van ‘t ghetal
| |
[pagina 4]
| |
Ga naar margenoot+14. ‘t Is tijt (heeft Petrus gheschreven)
Ga naar margenoot+Dat ‘t Oordeel haer sal komen aen,
Ga naar margenoot+Al die gherechtelijck leven,
Ga naar margenoot+Ghelijck Kinderen Gods onderdaen,
Ga naar margenoot+Ist dat de rechtveerdighe nauw’ sal staen
In ‘t Boeck des levens ghepresen,
Hoe sal ‘t met de ongheloovighen gaen?
15. Broeders en Susters reene,
Bidt voor my so doen ick voor dy,
Op dat wy al-ghemeene
Moghen gaen door desen wegh vry,
So sullen wy namaels wesen bly
Als wy by een vergaren,
Daer niet dan eeuwighe vreucht en zy.
|
|