|
| |
| |
| |
Voorreden. Aen de Christelijke Sangers en Sangeressen
Waerde Vrinden, Beminners van het Christelijke Gesang, en die, uit een Godvrugtigen yver, de Psalmen, Lofsangen en Geestelijke Liedekens liefhebt, de selve in alle zeedigheid by u selven, of in uwe Godsdienstige Vergadering, gaerne gebruikt, of hoort gebruiken: hier hebt gy, op ‘t versoek en ernstig verlangen van veelen, den Derden Druk van de Geestelijke Goudschael; zijnde dit alsoo genoemde Liedboek by onse Vrinden, d’eerste Uitgeevers tot sulken einde, voordeesen, in ‘t licht gebracht.
‘t Is doenmaels elk, onder dese naem, aengepresen, op dat hy ‘t soude gebruiken tot Gods eere, tot bysonder nut van sijn selven, en stichtinge van sijn Naesten. Als ‘t alsoo geschiedt,
| |
| |
wanneer iemant, uit dit boek iets leest of singt, en het selve, niet alleen, uitwendig, met een aenghename Stem, voordraegt, maer ook inwendig van Herten overweegt, als op een Schaele sijns gemoeds; en daer dan op lette, als op het Goud gedaen wordt, wanneer men ‘t malkander, in tijdelijke handel, toepasse, daer sal hier dan wel somtijds iets van volle waerde en gewichte by bevonden worden; is ‘t niet altijds even mooy van munt of maeksel, de stoffe sal ‘t doorgaens vergoeden; dese Schaele weegt Geestelijk Goud, en gelijk men op des Titelplaet plag te seggen:
Men weegt met deese Schael,
Geen Mammons vuil geprael,
Maer ‘t Goud uit Godes Woord,
Door ‘t Oor in ‘t Hert geboort;
Als elk met Hert en Mond,
| |
| |
Verquikt dan hier uw Geest.
En stichtelijk singt of leest.
‘t Is een kostelijk dink, seit den Koningklijken Propheet David Psalm. 92: 2. den Heere te danken ende sijn Lof te singen. Den Apostel Paulus seit, Col. 3: 16. Laet het woordt Christi rijkelijk in u woonen, in alder wijsheid. Leert en vermaant malkanderen met Psalmen, ende Lofsangen, ende met Geestelijke Liedekens in der genaden, ende singt den Heere in uwer Herten. Ende spreekt met malkanderen, seit hy Eph. 5: 19. van Psalmen ende Lofsangen ende Geesteleijke Liedekens, singet ende speelt de Heere in uwer Herten. Iacobus seit in sijn 5. Capittel vers 13. Isser jemand onder u in ongemak die bidde. Isser iemand goeds moed, die singe Psalmen.
Het voornaemste oogmerk deeses Werks, de versameling deeser geestelijke Gesangen, is geweest, ende het
| |
| |
herdrukken daer af nu, is als noch, om te dienen voor en na de Predikatie, tot een stichtelijk gebruik, volgens d’aenprijsinge, en het bevel van deese onveilbare Mannen Gods, gedreeven door den H. Geest.
Dit boek bestaet dan in twee Deelen, om het selve alsoo de Vergaderingen ten dienst en nut te weesen.
In deesen herdruk, voor de derde mael, om dat ook de twee eerste Drukkene uit verkoft en by na over al verbruikt of ten einde waren, en daerom nu, by onderlinge berading, van veelen, goed gevonden wederomme ter persse te brengen, is sonderling geen verandering ten principale geschiedt; Het tweede Deels Register, gelijk het eerste, na ‘t A.B.C. gestelt, is, op de begeerte van een der voornaemste onser Vrinden, met nieuwe aenwijsing van cijffers gemaekt, verhoopen dat een jegelijk dit aengenaem sal sijn. In dit tweede Deel ook voor het drie
| |
| |
entwintigste Liedt, dat’er voor deesen in was, beginnende: Hoort Vrindekens gepreesen, en noch eens in ‘t eerste deel het achtentwintigste is, en daerom dubbeld en overtollig soude zijn, so hebben wy een Danklied, op ‘t houden van ‘t Heilig Avondmael in die plaets gepast, beginnende: Heff aan, ootmoediglijk, der Heeren Heer te danken, &c. Zijnde van sommige onser Vrinden geoordeelt hier in iets van sulken stoffe noodwendig te weesen, alsoo’er tot dat Hoogwaerdige gebruik, niets soo eigentlijk toepasselijk was, als wel behoefde, en wordt gewenscht, dat hier meede, na de allerheiligste wille Godts, tot stichting, troost en behagen veeler Menschen, het rechte Wit getroffen mogt weesen.
Hier of daer zijn in wel eenige Liedekens sommiger misstellingen verbetert; bysonderlijk daer de maet in de regelen gebrak, die meestendeel met
| |
| |
een woord of twee, dat’er te veel in was, uit te neemen, en desgelijks met iets in te brengen, als’er te weinig Sillaben waeren, verholpen is, soo ‘t de sake in sin en meening mogte lijden, gelijk de ervaren Sangers en Sangeressen, wel somtijds hier of daer, sullen bemerken, gelijkse van gelijken ook wele? iets, in deesen gevalle, met verandering van Woorden, doch weinig, sullen gewaer worden dat’er in geschiedt is.
Vorders om dat de geneegentheden en natuirlijke begeerten der Menschen, doorgaens daer toe strekken, om iets, datse vernieuwt sullen ontvangen, seer gaerne het selve vermeerdert en verbetert sien: soo is’er een Byvoegsel, van verscheiden onser Vrinden hier bygebracht; Dit is, om verscheiden redenen, hier mede niet doorgaens vermeerdert, maer als een derde Deel in een afgesondert Lichaem beslooten, ook met een eigen
| |
| |
Registertje versien, achter aengevoegt.
Daer zijn alhier, in dit bygevoegde, op aenprijsing toegedaen, twee gesangen uit het Liedboek van Ian Iacobsz, van Harlingen; en een Lof- en Dank-gedicht, zijnde een Liet of Gesang ter eeren Gods gemaekt, by Lambert Claessen, op sijn genadige verlossing uit het groot gevaer, dat hem over Ys, van der Schelling na Vriesland, ontmoet is, in den Iaere 1670. Meede een Liedt op d’acht Zaligheden, volgens des Heeren Woorden, by den Euangelist Mattheus aen ‘t 5. Capittel beschreven, uit het boekje van den Iongsten Dag genoomen, ende daer beneffens, noch drie Psalmen Davids, als de vijfentwintigste, d’eenenvijftigste, en de neghentigste, die alle gemeen zijn geweest, ende in druk bekent; maer de rest deeser Liederen zijn alle nieuw, en noit anders als hier in uitgegeeven, door ses bysondere Persoonen gemaekt. Wy hebben,
| |
| |
volgens voorbeeld van ‘t geheele voorgaande Werk, hier onder niemands naam of Letteren geplaetst.
Neemt dit Werk dan aen, ter eeren Gods, en t’uwer stichtinge, om met zedigheid te gebruiken, in dank. Wy wenschten wel, dat dese, aldus toegestelde, Goudschaele allen goedgesinde Gebruiker aengenaem toequam; maer alsoo de volmaektheid, by de Menschen, in alles noit aengetroffen wordt, soo sal ‘t hier ook wel bevonden worden, dat alles aen allen niet eeven goed en behaeglijk sal zijn; soo hier na gewacht worde, daer quam nimmermeer iets goeds in ‘t licht, of voor den dag, aen ons onvolmaekte Menschen. Om die reedenen, mogt ook in deesen druk, hoe wel in veelen verbetert, by een naeuw toesiende, oog noch wel een Drukfout hier of daer bevonden worden, tot ons leedweesen, tegen ons vlijt en waerneeminge ingesloopen, die van elk uit sijn
| |
| |
verstandt kan gunstighlijk verbeetert worden, volgens het spreekwoord: Dat missen Menschelijk, en ‘t verbeteren Christelijk is. Vaertwel meede, na Ziel en Lichaem, en merkt de volgende Verssen aen tot uw voordeel.
|
|
Auteursrechtvrij