Volledige werken. Deel 3

[p. 307]

Toespraek Aen den heer Pieter de Vos

als zynde vyftig jaren Hoofdman der Rethoryke maetschappy, onder kenspreuk: ‘Vreugd en Deugd,’ plechtig te Lokeren gevierd, op 20 November 1847.

Daer ons de vriendschap thans naer Lokeren deed komen,
Ter medeviering van een vyftigjarig-feest,
Heb ik myn citer nog eens van den wand genomen,
En 'k voelde my geroerd in 't binnenst van myn geest.

Ik sprak: dien Pieter Vos, ja, wil ik zeker loven;
'k Herspande 't speeltuig, dat ik lang niet meer hanteer;
En zie, 't ging myn gedacht, myn gansch begryp te boven,
Myn snaren klonken nog, als in het jong weleer.

Een gryze held, die meer dan vyftig lange jaren,
De Rethoryke door zyn toedoen steeds hield staen;
Hem strekke thans myn lied een dichtkrans om de haren,
Die tot den naneef wis eerlang zal overgaen.

O! moedige ouderling, wat hebt ge al ondervonden
By elken ommekeer, van menig' heerschappy!
Door al die tyden heen, vondt ge eens die vaste gronden,
Ter onverwrikbren steun van Lokrens Maetschappy.

Veel eindigden hun loop door die veranderingen,
Veel draeiden naer den wind van elk vernieuwd belang;
Gy leefdet vlaemsch en vry in onzer vadren kringen,
Uw doen was steeds opregt; gy gingt uw eigen gang.

[p. 308]

 

De vrome burger prees U, om uw vry geweten,

 

De godsdienst was U dier, wie er ook 't roer omringt;

 

Gy wist, in lief en leed U met het lot te meten,

 

Zulk een is wel de man dien 's dichters luit bezingt.

 

 

 

Gy hadt steeds vrienden, hoe de tyden al verkeeren

 

En bleeft aen 't doel der kunst ten einde toe verknocht,

 

Nu zien wy zestig jaer uw gryzen schedel eeren,

 

Nu wordt van heinde en ver uw jubelplegt bezocht.

 

 

 

Ach! mogt ik zulk geluk eens aan het Scheld beleven,

 

Als u in Vlaenderen, uw vaderland beviel!

 

Ik zou den hemel dank een gloeijend lierdicht geven,

 

Zoo lang als de adem zich verkleefde aen myne ziel.

 

 

 

Gy zyt een reuzeneik, die alle de andre boomen

 

Aenschouwen met een diep herdenken en ontzag,

 

Waer by de Druiden met het volk ten offer komen,

 

Om 't voorbeeld van uw vry en moediglyk gedrag.

28 November 1847.