Volledige werken. Deel 3

(1884)–Theodoor van Rijswijck– rechtenstatus


Aen onze Medewerkers. Voorzanglied. Vrienden, onze Muzenbladeren, Komen heden u weêr naderen, Als er jaerlyks werd gedaen; Zulk een bloemtuil zaêm te dichten, Is het minst van onze plichten, Op de ruime letterbaen. Om der vaedren tael te steunen, Doen wy luid de snaren dreunen, 't Gloeit in ons van vryen moed. Door des werelds verste streken, Tuigt elk volk, wat tael ze er spreken.... Heil hem, die hier ook zoo doet!
[pagina 274]
Al ons kunstenaers en helden, De twee dappere Artevelden, Wilden vrye Vlaming zyn. - Laet ons nederduitschers wezen - Zegde een man, alom geprezen, Brugges wonderling, Stevyn. Ja, wy minnen eigen vormen. En verachten al de wormen, Die 't uitheemsch zyn toegedaen; Met een rein en vry geweten, Zullen wy hen lafaerd heeten, Die de landstael niet verstaen. Vast nog voelen vele vromen, 't Oude bloed door de adren stroomen, Wier gewis nooit hing te koop; Spottend met zoo vele dwazen, Die op naem en titels azen, En verdolen in hun loop. Jonge dichters dezer oorden, Voorwaerts! door de kracht der woorden Dat het lied uw wapen zy! Zingt voor deugd en volksverlichting, Dat zy steeds de ware rigting, Want nu is de natie vry! By zulk edelmoedig streven, Blyft uw harte steeds omgeven, Door echt vaderlandsch gevoel; En wy zullen vast gelukken, 't Loof der eer eens afteplukken, Dat ons toegroent uit het doel. 1847.