Volledige werken. Deel 3

[p. 252]

Zelden is iemand Profeet in zyn eigen stad.

't Is toch wel droevig in ons land;

Vooral in onze stad

Wordt vreemdling en uitheemsche kwant

Veel meer dan wy geschat.

En zet er hier uit vreemde streek,

Zich een by ons ter neêr,

Hy wordt, voor 't eind' der eerste week.

Gewis een groote heer.

Vast wordt er niemand ooit profeet

In zyn geboortestad;

Maer, onderzoekt de zaek in 't breed,

En zie dan eens, of dat

Het ook in and're streken gaet

Als in ons vaderland!...

Neen, waer een Belg zich nederslaet,

Leent niemand hem de hand.

Maer al dat herwaerts, uit chez nous,

Naer vette plaetsen haekt,

Daer wordt met eenen, let eens toe,

Een ambtnaer van gemaekt.

Al waer 't een Neger van de Kaep,

Een kaelkop uit Japan;

Al zei het volk, het is een aep,

Hy wordt hier deftig man.

Ik was hier vast al jaren voort,

Als 't elders ook zoo ging;

[p. 253]

 

Maer't vreemd heeft nergens ooit bekoord,

 

Als hier in onzen kring.

 

Het strekt der natie vast tot schand,

 

't Bewind gaf zelf dien toon...

 

Verdrukkers van ons vaderland,

 

Verdienen wy dien hoon?

 

 

 

Och! schier al wat hier 't roer omklemt,

 

Sproot uit een vreemd geslacht,

 

Dat schandlyk voor 't uitheemsche stemt

 

Tot sterking hunner magt;

 

Zoo wordt ons land eens omgekeerd;

 

't Verdelgings uer vangt aen;

 

En hoe het volk zich ook verweert,

 

Vlaemsch Belgie moet vergaen!

 

 

 

Wy zyn al diep ter neêr gestort;

 

De Vlaming door zyn tael,

 

Schiet op den Franschman veel te kort

 

En struikelt voor den Wael.

 

Ons hof dat voor den Gauler danst,

 

Als me aen de Seine fluit,

 

Wil niets, dan dat men maer verfranscht,

 

En daer meê is het uit.

20 December 1846.