Volledige werken. Deel 2

[p. 372]

Yzerenspoorbaenlied.

Wyze: Voyage au pays de Cocagne.

Och, makkers en magen,
't Zyn ledige dagen,
Komt, springt op den wagen,

De brander staet klaer;

Hy snuift onder 't rooken,
Van 't gloeijen en koken,
Als waren zyn knoken,

Gebraden en gaer.

Kunt ge niet lezen,

Gy moet niet vreezen,

Waer wilt ge wezen,

Ga zegt het hem maer;

Vreest voor geen hinder,

Niets loopt gezwinder,

Moet ge langs ginder,

Of wilt ge langs daer?

Bezoek uwe vrinden,
Op d'adem der winden,
Zult gy hen hervinden,

Zy woonen hier naest.

Daer gaet hy aen 't stoomen,
Daer draeijen de boomen,
Het is of wy droomen,

Wy zyn er al haest!

Zoudt ge uw gezellen,

Die met u snellen,

Kennen en tellen,

[p. 373]

 

Aenschouw hen eens goed:

 

Van vreemde landen,

 

En verre stranden,

 

Uit alle standen,

 

Heb ik er ontmoet.

 

 

 

En oude matroonen

 

Met jeugdige schoonen,

 

En ruige persoonen,

 

Latrapp' en huzaer;

 

En Redemptoristen,

 

En slordige artisten,

 

Met styve drogisten,

 

Verstaen hier elkaêr.

 

 

 

Steden verdwynen,

 

Dorpen verschynen,

 

Kuilen en mynen

 

Zyn diep onder ons -

 

Maer voor den drommel!

 

Welk een gerommel,

 

Ach, wat getrommel,

 

Wat huilend gegons! -

 

 

 

Ginds moeten zyn sporen

 

De bergen doorbooren,

 

Bestop hier uw ooren,

 

Meteen wordt het nacht -

 

Ach! zoo wy eens vielen....

 

Wat kraken de wielen,

 

O wee! christen zielen,

 

Had ik my bedacht!

 

 

 

Ach in dit donker

 

Zonder geflonker!

 

De yzeren ronker

 

Verscheurt my het oor! -

 

Wil u bedaren,

 

Vrees geen gevaren,

 

Het zal wel klaren,

 

Wy zyn er haest door.

 

 

[p. 374]

 

Klem u om myn zyden

 

Ik zal u bevryden

 

Voor 't schokken in 't ryden

 

Zoo veel ik vermag.

 

Maer zorg voor uw brieven;

 

Hier tasten de dieven,

 

Hier zoenen gelieven....

 

Nu is het weêr dag! -

 

 

 

O dat is aerdig!

 

Het is wel waerdig -

 

Maek u thans vaerdig

 

Wy zyn er al.... kom!

 

Kwyten we onz' pligten,

 

By neef en nichten,

 

En met den lichten

 

Zyn wy nog weêrom!

 

 

 

Dag nichtje! hoe gaet het? -

 

Wel neefje! hoe staet het? -

 

Lief meisje! gy raedt het,

 

Wel goed, als ge ziet.

 

Hoe maken het de ouden

 

En de onlangs getrouwden?

 

Loopt Klaes van der Wouden

 

Zyn kleintje nog niet?

 

 

 

Hebt gy voor 't stoomen,

 

Onder het komen

 

Niet moeten schroomen?

 

Zoo zoo, dat is best.

 

O dat zyn tyden!

 

Nu kan men ryden,

 

Van alle zyden

 

Naer ieder gewest.

 

 

 

Laet grootje maer klagen

 

Dat zy heure dagen,

 

Er nooit zal aen wagen,

 

Daer lagchen wy meê;

[p. 375]

 

Eer zy heeft ontbeten

 

En het noch kan weten,

 

Zyn wy al gezeten

 

Aen 't strand van de zee.

 

 

 

Ligt als een veder,

 

Voert hy ons weder,

 

Zet hy ons neder

 

En vaert hy weêr heen.

 

Heilryke stonden!

 

Wondere vonden,

 

Wilt ge naer Londen,

 

Gy zyt er meteen.

 

 

 

Laet anderen schokken,

 

Ellendig getrokken

 

Door paerden 'lyk stokken,

 

Dat zyn wy ontwend;

 

Wy jagen als buijen

 

Van 't Noorden naer 't Zuiên,

 

Van 't Scheld naer Sint-Truijen,

 

Van Brussel naar Gent.

 

 

 

Ver liggende oorden,

 

Aeklige boorden,

 

Ydele woorden...

 

Zy zyn er niet meer!

 

Kreuplen en lammen,

 

Wilden en tammen,

 

's Aerderyks stammen,

 

Versmelten zich weêr!

 

 

 

Neen! staet niet verslagen

 

Dat men u dees dagen,

 

Verhaelt van een wagen

 

In dienst op de maen! -

 

Ach! ziet hem toch stoomen,

 

't Schynt dat zy hem toomen,...

 

Waer zyn we al gekomen? -

 

Onz' reis is gedaan!