Volledige werken. Deel 2

De Geheime Zittingen der Kamer betrekkelyk de deferenciele wetten.
(Lied).

Dat konde men in het publiek,

Toch zoo aen onzen neus niet hangen,

Hoe men den landaerd perst en kneedt;

Dan, 't is genoeg dat ieder weet,

Hoe wy misleid zyn en gevangen,

By akt van vroeger Politiek;

Ons land is ziek, ons land is ziek!

[p. 288]

 

Dat durfde men in het publiek,

 

Ons nog niet onder de oogen leggen;

 

Maer 't volk ziet dwars door het gordyn,

 

Hoe Frank en Brit hier meester zyn,

 

Hier gulzig ankeren en dreggen.

 

Ons toestand wordt al fel kritiek;

 

Het land is ziek, het land is ziek!

 

 

 

Dat mogt men zoo in het publiek,

 

Ons maer op eens niet kenbaer maken,

 

Hoe ook de ellende daeglyks klimt,

 

En ons de toekomst tegen grimt.

 

De Heere God wil ons bewaken!

 

In Vlaendren sterft me al van 't koliek,

 

Het land is ziek, het land is ziek!

 

 

 

Dat wilde men in het publiek,

 

Ons zoo niet in het aenzigt smyten;

 

Wy lyden al genoeg van 't lot,

 

Dan dat men ons tot meerder spot,

 

Een vroeger misstap zou verwyten....

 

Dit ware ook niet zeer katholiek;

 

Het land is ziek, het land is ziek.

 

 

 

Maer wil ik nu eens aen 't publiek,

 

De zaek, zoo als zy is, vertolken....

 

Het schip van staet is rank en lek,

 

Het water komt haest op het dek,

 

Wy zien niets meer dan zee en wolken -

 

Wie nu een neus heeft dat hy riek,

 

Ons land is ziek, ons land is ziek!

1844.