Volledige werken. Deel 2

Een Wenk aen het Volk van Turnhout betrekkelyk de kiezing van 17 april 1844

Pas op, pas op, ô Kempisch volk!

Men is u aen 't verleiden:

Men graeft u eenen diepen kolk,
Daer nadert u een donderwolk,

Die neêrweegt op uw heiden.

Sta vast, en luister naer geen raed,

Door snoodaerds u gegeven;

Versta elkaêr eens met der daed,
En doe den oorsprong van het kwaed,

By zyn geboorte sneven.

Nu wil men u een vreemdeling,

Voor volksverbeelder schenken;

Wat is dat voor een duivelsch ding!
Zoudt gy, in uwen eigen kring,

Uw broeders dan verdenken?

[p. 285]

 

Wel, is er toch geen enkel man,

 

Bekend by u te lande,

 

Die 't volk naer eisch verbeelden kan!

 

Ik meen wel ja! dus, kies hem dan,

 

Nu trek u uit de schande.

 

 

 

Een vreemdling die u tael niet kent,

 

Uw landaerd noch manieren;

 

Die nooit gezien werd hier omtrent.

 

Die uw belang naer Satan zendt,

 

Als 't zyne maer mag tieren.

 

 

 

Dit mag niet zyn, dit 's valsch bestaen,

 

Al poogt men u te dwingen;

 

Neem toch geen onbekenden aen.

 

Of anders zenden ze ons voortaen

 

Gewis ook vreemdelingen.

 

 

 

Zoo zou men eindlyk Peer en Pauw,

 

En alle vieze mannen,

 

Ons komen speten op de mouw -

 

Wel holla! dat gaet niet zoo gauw,

 

Gy moet te zamen spannen.

 

 

 

Doe toch niet aen de Walen zien,

 

Dat wy hun noodig hebben;

 

Of wy bewerken ons ruien!

 

Zy spannen al een jaer of tien,

 

Ons niets dan looze webben.

 

 

 

Dat zy maer in hun eigen land,

 

Zich met hun zaken moeijen;

 

Hier zyn ook mannen van verstand;

 

Of haest gaet me in den Kempenkant

 

Gelyk in Vlaendren schoeijen?

 

 

 

Met vasten moed! o Kempisch volk,

 

Hier dient gy op te passen:

 

Men graeft u eenen diepen kolk,

 

Daer nadert u een donderwolk,

 

De list mocht u verrassen.