Het oude koffyhuis, of De Haagsche Mercuur gehekelt, door Pasquin, Juvenalis, en Mercurius

Veertiende toneel.

Frederik, Eelhart, Leonoor, Katryn.

Eelhart.

 

Wel Frederik, dat werk was goed,

 

G' Hebt myn verlangen nu geboed.

Frederik.

 

Ik heb myn wrake nu volkomen.

 

Gy wist wat ik had voorgenomen:

 

Dus bid ik, gun my dan deze eer,

 

Dat 'k nevens u myn volk tracteer.

Leonoor.

 

Katryn, schikt alles weer ter degen,

 

En wilt de kamer weer uitvegen,

 

En schikken 't alles op zyn stel,

 

Verstaje?

[p. 47]

Katryn.

 

Ja juffrouw, heel wel.

 

O bloed, dat zal hem dapper spyten,

 

Dat zal hem ieder een verwyten,

 

Dat hy zo heeft Mercuur gespeelt,

 

Wel, 'k lach me slap, om zulk een beeld.

 

Hy liep de deur uit, zonder spreken,

 

En heeft wel tienmaal om gekeken,

 

Of hem de djabel zat aan 't gat,

 

Zo schrikkig was hy, wel! maar wat

 

Zal hem dat wroegen, welk een kruisje!

 

Hy raakt te Delft in 't beterhuisje.

 

Vaar wel, Mercuur, jy brave gast,

 

Ziet, dat je jou niet meer vertast.

EINDE.