Vreugde-bergh, bestaende in nieu-iaers en kars-gesanggen, ziel-suchten, en andere opmerckende deuntjes (tweede deel)
(1661)–Cornelis Rhijnenburgh–
Auteursrechtvrij
[pagina 118]
| |
Stem: Van Susanna.1. Ontrouwe Celadon! die met u soete woorden
Een onbeveynsde Maegt, een Duyfje sonder gal,
Soo vleyend’ hebt ghevrijt, dat ghy haer Ziel bekoorden,
En die noch evenwel, u liefde derven sal.
| |
[pagina 119]
| |
2. Wat isser in de weegh? Wta heeft u doch betoovert?
Dat ghy nnu sitten laet, die eertijts was bemint,
En die met eer en deucht soo deftigh is belovert,
Als die waer in u Ziel, nu meer behagen vint.
3. ’t Is waer s’is niet versien met over-groote schatten:
Maer deucht gaet boven al, en leydt tot ’s Hemels Erf,
Seer licht kan met een vlam het goedt daer henen spatten,
Oock brenght het menigh mensch tot eeuwig Zielverderf.
| |
[pagina 120]
| |
4. Kan dit al evenwel de God-geleertheyt vaten,
En keuren noch voor goedt? Mach soo een stuck bestaen?
Soo magh een jonge Wulp een Dochter vry bepraten,
En als hy voordeel siet, weer elders henen gaen.
5. ’t Ging anders met Adoon, de vlaggen van de stengen
Der liefde trock hy neer, men leld’ hem vast aen’t oor,
En seyde, wilt u Ziel niet voor den Duyvel brenghen
Om weynigh tijtlijck goed, waer op hy gaf gehoor.
| |
[pagina 121]
| |
6. Was ‘t hinder voor Adoon, en soud’ het u verschoonen?
Ontrouwe Celadon! Dat schijnt my al te vreemt:
God die het quade straft, en ’t goede weet te loonen,
Sal straffen die een Maeght beveynst het herte neemt.
7. U Lief en dacht gheen quaet: maer scheen alleen te wachten
Om met u in te gaen het Trou en Echt-Verbondt:
Maer verre was ’t van daer, valsch waren u ghedachten,
Valsch was u hert, en valsch de woorden van uw’ mondt.
| |
[pagina 122]
| |
8. Het rouwt haer dat sy oyt heeft by u ne’er-geseten,
Twee Iaren hebt ghy haer vast om de tuyn geleyt,
Het rouwt haer dat sy heeft die tijdt met u versleten,
Dewijl haer liefde wordt geloont met valsigheydt.
9. Sy houdt haer echter stil, en laet het God bevolen,
Die wrake nemen sal tot dat ghy zijt betaelt,
Ghy hebt haer herte wel: maer niet haer eer gestolen,
Die soo veel hooger rijst als uwe lager daelt.
|
|