Vreugde-bergh, bestaende in nieu-iaers en kars-gesanggen, ziel-suchten, en andere opmerckende deuntjes (tweede deel)
(1661)–Cornelis Rhijnenburgh–
Auteursrechtvrij
[pagina 87]
| |
Stem: Haer vingers zijn niet even langh.1. ‘T Gebeurde in voor-leden tijdt,
Dat Leonora wierd’ gevrijt
Van al het puyck der Iongelingen,
Die steeds tot haer believen stingen.
2. Sy was een Maeght een jonge Bloem:
Maer aller Maechden pronck en roem,
| |
[pagina 88]
| |
In schoonheyt en bevalligh wesen,
Veel hooger dan gemeen geresen.
3. Dit wijst de Ieucht, en liep vry sterck:
Maer sy en had’ daer van geen werck;
Hoe hooger dat de liefde steygerd’,
Hoe meerder sy haer liefde weygerd’.
4. Een niet te min uyt desen hoop,
Die had’ een vondt, en wist de knoop
In korte tijdt soo wel te leggen
Dat haer de Vrijster liet geseggen.
5. Daer stond’ de Ieucht verbaest en keeck,
Verwondert van soo gauwe streeck,
En voeld’ de spijt aen ’t herte kloppen:
| |
[pagina 89]
| |
Maer wist de gramschap in te kroppen.
6. ’t Wierd’ alles tot de Feest bereyt,
De Bruyt verciert en uyt-geleydt
Met vreuchde tot haer Bruyd’goms woning,
Die rijcker scheen dan eenich Koningh.
7. Maer, och! die blijschap duerd’ niet langh:
Daar quam terstont een groot gedrangh,
De Vryers die haer onlangs vrijden,
Die konden dit geluck niet lijden:
8. Elck was voor heen gelijck een Lam,
Nu stuer en uyttermaten gram,
Voor henen mack en goedertieren,
Nu wilder als de wreedste dieren.
| |
[pagina 90]
| |
9. Dies vielen sy gewapent uyt,
En stracks de handen aen de Bruyt,
Die sy met ongemeene grepen
In haesten meenden wegh te slepen.
10. De Bruyd’gom steld’ hem oock te weer,
En riep, O Maets! wat’s u begeer?
Laet dese gaen: want sy is de mijne:
Maer yeder woud’ haer voor de sijne.
11. O Hemel! wat een stout bestaen!
De strijdt die gingh seer hevigh aen,
En scheurden, mits het niet woud’ lucken,
d’Een tegen d’aer de Bruyt aen stucken.
12. Alsoo, dat sy daer op de straet,
| |
[pagina 91]
| |
Viel neder in een droeve staet,
En buyten hoop van langer leven,
De leste snick haest quam te geven.
13. Siet doch wat prijs de schoonheyt heeft?
Wat loon sy haer besitter geeft?
Wat voordeel daer van is te halen?
Dat menigh doet ten grave dalen.
14. De schoonheyt is een wanckel goet,
Die menighmael veel onheyl broet,
Veel swarigheyt komt aen te rechten,
Die namaels qualijck te te slechten.
15. Wegh dan met soo een nietigh dingh,
Daer Troyen door te vuyr vergingh,
| |
[pagina 92]
| |
Daer menigh Quant, en onder allen,
Veel Helden zijn om neer gevallen.
|
|