'Ik'

4 Februari.

Moet ik bekennen, dat ik erg nieuwsgierig ben, naar wat Karel mij heeft te zeggen? Dat kan ik niet, want ik ben er volstrekt niet erg nieuwsgierig naar. Hij vroeg mij ‘er’ nooit wat van aan Lizzie te zeggen. ‘Er’? waarvan? Nu,

[p. 160]

dat is duidelijk: van wat er zes jaar geleden tusschen hem en mij heeft bestaan.

Lizzie weet het dus niet? Hij heeft het haar nooit verteld? Zou hij die malligheid tusschen ons, die tijdelijke verblindheid, dan tóch ernstiger hebben opgevat, dan ik altijd dacht?

En waarom mag Lizzie het nu nóg niet weten? Karel hoeft niet bang te zijn, dat zij jaloersch op hem is. Waarom mag ik er dan niet met haar over spreken, - dat zou ik tóch natuurlijk nooit doen, - maar waarom mág ik het niet?

Eeuwig raadsel des mans!