Mestreechter veerskes

[p. 25]

Mestreech bevrijd

Mestreech, de bès weer vrij! Goddaank! D'n tores blinke
nog eve sjoen en fier wie zoeväöl iewe door,
zie zìoge-n-oet 't Zuide-n-'t ìers de vrijheid winke,
dao trokke langs de Maos de tanks hun dondrend spoor.

Mestreech, de höbs gebeuk, wie zoeväöl börgers vele,
d'n vuus gebald, wie andre woorte weggehaold,
verraoje door die löj, die 't mèt de vijand hele
veur ‘volk’ en ‘vaderland’, good vòòor en dik betaold.

Mien errem, good Mestreech, ze höbbe diech gesjònde,
d'n brökge zien barbaars gehavend en vernield,
fabrikke zien kapot, d'n hoezer zien vol wònde,
mèh ongebroke leef de geis, dee diech bezielt!

Mestreech, m'n vajerstad, diech waors de iers bevrijde,
die in eus land de Pruus geslage vlöchte zaog,
daank God d'n Hier: Slevrow en Sintervaos die beijde
veur diech, vergeet dat noets, in vreiselike daog.

22-9-'44