‘Mama, mag ik achter op het erf gaan voetballen?’ vraagt MoiBoi.
‘Ja, maar denk aan de groenten, die we daar hebben geplant,’ zegt mama.
‘Yes!’ roept MoiBoi uit. Melvin, de buurjongen, staat al buiten te wachten om met hem te spelen.
‘Ik doel en jij keept,’ zegt Melvin.
‘Okee,’ zegt MoiBoi met tegenzin. Hij weet, dat Melvin alleen meedoet, als hij eerst mag doelen.
MoiBoi ergert zich altijd daaraan.
[pagina 6]
[p. 6]
MoiBoi zegt aan Melvin om zijn slippers als doel te gebruiken.
‘Noh...noh,’ schreeuwt Melvin, ‘ik heb die slippers van mijn oma gehad.’
‘Okee, dan spelen we niet! Die bal heb ik ook van mijn oom gehad. En het is nog spik-splinter- nieuw,’ zegt MoiBoi.
‘Aboeng, zet die slippers. Zolang ze maar niet kapot gaan,’ zegt Melvin kort.
MoiBoi gaat in het doel staan en roept: ‘Ready!’
[pagina 7]
[p. 7]
[pagina 8]
[p. 8]
Melvin schopt de bal keihard. MoiBoi maakt een kikkersprong en mist. De bal gaat regelrecht in het doel.
MoiBoi wordt boos: ‘No mang, het telt niet. Je hebt de bal te hard geschopt. Nu is het mijn beurt.’
Melvin maakt een lange tjuri maar gaat toch in het doel staan.
‘En nu komt...te-ne-ne-ne... Ronaldino,’ zegt MoiBoi treiterend. MoiBoi schopt de bal net naast het doel. Plof... de bal komt in de goot
[pagina 9]
[p. 9]
terecht. MoiBoi wordt boos en roept bazig: ‘Melvin ga die bal halen.’
‘Echt niet,’ zegt Melvin. ‘Ga jij.’
‘Ga die bal halen mang! Als je die super snelle bal van me gestopt had, zou het niet in die vieze goot zijn gegaan,’ zegt MoiBoi.
‘Poe, jij hebt die bal geschopt met je kromme voet,’ zegt Melvin.
‘Jij bent keeper, dus jij moet 't halen,’ zegt MoiBoi.
Melvin kijkt scheel naar MoiBoi, en gaat mopperend de bal halen. Hij wil nu liever naar huis gaan, MoiBoi doet
[pagina 10]
[p. 10]
zo aanstellerig. Maar, Melvin houdt van voetballen.
Melvin probeert de drijvende bal te pakken.
‘Héé...,’ roept Melvin. ‘MoiBoi, kom kijken! Een kwie-kwienest!’
MoiBoi rent snel naar de goot. Melvin wijst naar het nest.
‘Eh...sang! Wacht ik kom,’ zegt MoiBoi. Hij rent terug en breekt een tak van een fajalobie-boom.
Hij roept naar Melvin: ‘Raak het niet aan. Ik kom.’ Terwijl hij de bladeren van de tak aftrekt, rent hij terug naar de goot.
[pagina 11]
[p. 11]
[pagina 12]
[p. 12]
Hij hurkt precies naast het nestje en slaat zachtjes met de tak in het water.
‘Doe niet,’ zegt Melvin. ‘Die moeder kwiekwie wordt boos als je aan haar nestje komt.’
Maar MoiBoi wil juist de moeder kwie-kwie zien. Hij gaat door met slaan en maakt zachte geluidjes.
Tjoep!
‘Ay, wat een kanjer.’
‘Sjeezes!’ Melvin schrikt ook van de grote kwie-kwie, die opspringt en snel weer onderduikt.
[pagina 13]
[p. 13]
‘Sssst,’ doet MoiBoi en fluistert verder. ‘Blijf hier staan. Ik ga wat halen.’ Hij rent weerweg.
Even later komt hij met een hengel aangerend. Als aas zet hij een korrel gekookte rijst aan de haak.
Melvin zet zijn hand voor zijn mond en giechelt.
Nu kijkt MoiBoi scheel naar Melvin. Hij zwaait als een geboren hengelaar met de hengel. Het touw met het haakje maakt een mooie zwier.
Vol bewondering kijkt Melvin naar visser MoiBoi. Net wanneer het haakje in het water terecht komt,
[pagina 14]
[p. 14]
horen ze luid: Wat doen jullie bij die vieze goot!?’
Van schrik duwt MoiBoi de hengel in de hand van Melvin.
Mama ziet wat MoiBoi heeft gedaan. Met een strenge stem zegt ze: ‘MoiBoi, ik heb alles gezien. Zet die hengel weer waar het was! En MoiBoi, heb je me daarom om rijst gevraagd? Ik dacht dat het voor de papegaai was.’
Beiden jongens kijken naar de grond. Mama komt dichterbij en ziet het nest.
[pagina 15]
[p. 15]
[pagina 16]
[p. 16]
‘Hoe zouden jullie het vinden, als iemand jouw mama zou vangen en wegbrengen?’ vraagt ze.’
Verlegen kijken de jongens naar elkaar.
‘Laten jullie de vis en haar nestje met rust. Begrepen!’ Mama schudt vermanend met haar vinger. ‘Nu moet ze rustig haar kleintjes verzorgen. Als ze groot zijn mag je ze wel vangen. In deze tijd hebben alle kwie-kwies een nestje, daarom mag niemand nu kwie-kwies vangen. Dat noemt men het gesloten seizoen. Wassen jullie je
[pagina 17]
[p. 17]
handen en voeten en komen jullie binnen. Het is etenstijd.’
‘Wat eten wij vandaag?’ vraagt MoiBoi.
‘Kerrievis met pompoen,’ antwoordt mama.
‘Mmhhhmm’ zegt Melvin, ‘dat is lekker! Mag ik hier eten?’
‘Ja hoor, dat mag. Ik zal je moeder even bellen’
‘Yes!’ Lachend kijken de jongens elkaar aan. MoiBoi zet zijn arm om Melvins schouder.
Auteursrechtelijk beschermd
