Speceryen-geur, ofte Eene verzaameling van uitmuntende gezangen

[p. 68]

Minnelyk verlangen.

Ik steroog, met myn geest,
Steeds in het duister,
Lief, op uw luister:
't Is zo lang nacht geweest;
Wanneer zal 't dagen;
Ach! wyk nooit van myn zy';
En zet my krachten by,
Na Gods behaagen,
Myn kruis te draagen!