De wanhebbelyke liefde

Twaalfde tooneel.

Hendrik, Joost, Lucia, Geertrui.

Hendrik.

 

WEl, zo ben ik ook gehouden myn Vrouw voor te spreeken.

Joost.

 

Hou den bék, béngel. Kyk, waar hem deeze jongen in wil steeken!

 

Dénk, dat jy myn Zoon bént.

Hendrik.

 

Dénk, dat jy de myne haast weezen zult.

Lucia.

 

Maar dan zal ik uw Moeder zyn.

Geertrui.

 

Wacht je myn geduld

 

Te térgen, Kladdegat, óf ik zweer, ik zélje doen voelen

 

Mit deeze vuisten, dat ik jouw Moêr bén, én myn moet zo koelen

 

Dat je weeten zélt gekastyt te weezen, daarom houwje mond.

[p. 32]

Joost.

 

Begin dat ééns, Hól-oog, Rimpelvél.

Geertrui.

 

Wél Lam-lénden, schieven hond!