De wanhebbelyke liefde

Vyfde tooneel.

Adriaan, Agniet.

Adriaan.

 

GOeden dag, myn Engel, wat schort uw Nicht? is ze kwaad?

 

My dunkt schier, datze u, met een boos hooft, verlaat.

Agniet.

 

O! ik moetje zo wat zeggen!

[p. 20]

Adriaan.

 

Maar laat my eerst eens spreeken,

 

Je zult zo ophooren! Daar zal zulken bommel uitbreeken!

Agniet.

 

Met my niet minder; maar daar zie ik Héndrik gaan,

 

Hy komt wél te pas; 't gaat hem voor alle and'ren aan.