Honderd veertien Nederlandse brieven van Erycius Puteanus aan de astronoom Michael Florent van Langren

XXXIII (fol. 41)

Seer goede Heer ende Vriendt,

Ick en heb D. Wendelinus niet vernomen. Hy is sonder aenspreken naer syn dorp gevlogen. Sonder twyfel den goeden man bevint hem beswaert, te veel geseyt te hebben. D. Wouwerius had my geschreven dat hy Wendelinus geroepen hadde om eenich secreet te communiceeren, raeckende de defensie van de stat van Antwerpen. Watter nu van is, en weet ick niet. Den raet der vrienden dunckt

[p. 69]

my goet te syn. Dan V.L. voordere daerentuschen dat de Infante eenyge recompensie by provisie ordonneere, tot premie van deze inventie. Want nergentmeer mede en sal V.L. beter alle andere konnen uytsluyten. De Princesse sal V.L. mede syn, ende sal de saecke selve houden staende. Ick ben bereet myne penne te imploeyeeren om in Latyn te stellen, t'geen V.L. sal bewerpen om overgeset te syn. Daerom V.L. neme moet, ende en maecke geen swaricheyt. De saecke sal door desen roock, so veel te lichter schynen. Vale. Isser iet sekers van de dingen in Vlaenderen, bidde dat ick deelachtig syn mach. In Loven op't Casteel, de 7. Juny, 1631

V.L. van herten toegedaen ende dienaer

E. Puteanus.