Middelieër liedboek
(1651)–J.H. Pos–
Auteursrechtvrij
[pagina 171]
| |
Die open staet, voor den vromen gewis.
Maer hoort met vlijt, en op Godts Woordt wilt mercken,
Daer staet altijdt, doet door 't geloof goe wercken,
Soeckt rechte boet, klopt met ghebeden fijn,
Ist dat ghy 't doet, dan sult ghy saligh zijn.
Soeckt neerstelijck, van herten met gebeden,
Voor al Godts Rijck, met sijn gherechtigheden,
V noodtdruft fel, van Godt in overvloet,
Volghen seer wel, gheluckigh met voorspoet.
Soeckt neerstigh, maer, klopt met bidden gestadigh,
Tot Godt voorwaer, want hy is seer genadigh,
Wie soeckt die vint, wie klopt werdt op-gedaen,
Wie bidt verwint, en sal ghenaed ontfaen.
Ghenaed t'ontfaen, is wel een saeck na wenschen,
Maer wilt verstaen, Godt eyscht van alle menschen
Oprechte boet, liefd en ghehoorsaemheydt,
Soeckt vrede goet, klopt en bidt met bescheydt.
O! soeckers milt, soeckt altijdt lifd en vrede
Tot Godt en wilt, kloppen met den ghebede,
Want dat is goet, en aengenaem voor Godt,
Dat men doen boet, en houden sijn ghebodt.
Godt wil ghewis, dat alle menschen saligh,
En tot kennis, der waerheydt principeligh
Komen, och! ja, want dat is Paulus raet,
Soeckt Godts ghena, t'wijl die noch open staet.
Soeckt doch den Heer, t'wijl hy noch is te vinnen,
Klopt nae sijn leer, bidt met herte en sinnen,
| |
[pagina 172]
| |
En roept hem aen, want hy is seer nae-by,
Ghy sult ontfaen, goet loon uyt liefden vry.
O! dat men docht, op 't gheen men sal ontfanghen,
En dat men socht, Godts rijcke met verlangen.
Dat's 't beste deel dat Maria verkoos,
Soeckt dit gheheel, maer klopt en bidt altoos.
Soeckt desen schat, in den verborgen acker,
Op d'engen pat, getrou, neerstigh en wacker,
Als een Koopman, die goede peerlen socht,
Die vindt hem dan, daerom alles verkocht.
Verkoopt met vlijt, al wat gy hebt op eerden,
En geeft altijdt, den Armen goet van weerden,
Schickt u hier na, en oeffent liefde fijn,
V schat, och! ja, sal in den Hemel zijn.
O! ghy mijn Godt, ick soeck en klop met reden,
Ick bid in 't slot, door u barmhertigheden,
Ghenadelijck, siet my, o! Heere aen,
Dat ick u Rijck, uyt liefden mach ontfaen.
Ick soeck u Heer, ick klop met herten vyerig,
Ick bid u seer, verhoort my goedertierigh,
Op u alleen, vertrou ick, Heere mijn,
Ghy zijt certeen, mijn troost en medicijn.
Werckt in my, het willen en 't volbringen,
't Goet doen daer by, van herten sonderlingen,
In 't soecken snel, in 't kloppen trou met vlijt,
In 't bidden wel, 't is nu den rechten tijt.
Vrienden gemeen, laet ons bidden en waken,
Dat wy doch gheen, qua rekeningh en maken,
Wy soecken niet, wy kloppen sachjes aen,
Ons bidden siet, werdt niet van Godt ontfaen.
O! Prince goet, dit is tot onser leere,
| |
[pagina 173]
| |
Wat dat ghy doet, soeckt van herten den Heere,
Klopt neertsigh, maer, bidt met vertrouwen fijn,
Godt sal voorwaer, u wel ghenadigh zijn.
I.H. Pos. |
|