|
| |
[Aenhoort met spoet, Gods woorden goet]
Nae de Wijse: Het regent seer en ick word nat.
Aenhoort met spoet, Gods woorden goet,
Ghelooft aen hem en daer nae doet,
Dat ist ghebodt, van Christum onsen Heere,
En nae sijn leere 't rechte slot.
Bidt en vertrouwt, niet op en houdt,
In rechte liefde niet verkout,
| |
| |
Als principael, Godt en naesten beminnen,
Met hert en sinnen al-te-mael.
Kleyn en verneert, heeft Godt begeert,
En doet oock gelijck Christus leert,
Mattheus klaer, in 't vijfde kan men 't lesen,
Wil men gepresen zijn hier naer.
Danckt hem die 't geeft, en eeuwigh leeft,
Daer al de werelt recht voor heeft,
En geeft oock loon, na werck een yegelijcken,
Sonder omkijcken, geen persoon.
Eenvuldigh doet, oprechte boet,
En wandelt met een reyn gemoet
Voor Godt altijdt, leydt een Godtsaligh leven,
Soeckt hier beneven geen respijt.
Vreest uwen Heer, hy geeft noch meer,
En wijckt oock geensins van sijn leer,
Wat hy gebiedt, hy geeft alles nae wenschen,
En niet op menschen Leer en siet.
Geeft met verstand, u offerhant,
Waer dat ghy zijt aen alle kant,
Maer aldermeest, die in armoede leven,
En zijn gedreven van Godts Geest.
Houdt altijdt vreed, verduldigh meed,
Sachtmoedigh gelijck Christus deed,
En de Schrift seydt, saligh zijn die vreed maken,
En haken nae gerechtigheydt.
In u voorspoet, siet wat ghy doet,
Verlaet u niet op 's werelts goet,
't Is oock geen eer, die haer selven verheven,
Werden verdreven van den Heer.
Kent al u doen, weest niet te koen,
Hebt oock van niemandt quaedt vermoen,
En oordeelt niet, maer let wel op u spreken,
| |
| |
Eerst u ghebreken wel doorsiet.
Lanckmoedigh weest, in lijden meest,
En bidt den Heere om sijn gheest,
Die u geleyt, in der waerheyt gepresen,
Na desen in der eeuwigheyt.
Matigh in al, men wesen sal,
Dat men mach zijn van het ghetal,
Die zijn verheught, op dat wy moghen hooren,
Komt uytverkoren in mijn vreught.
Nedrigh en slecht, in handel recht,
Ghetrou bevonden als Godts knecht,
In werck en daet, tot lof en prijs der Heeren,
Met eeren nae het beste staet.
Overvloedt heeft, rijckdom verheeft,
Denckt op den Heere die 't al gheeft,
En sijn ghebodt, die leven overvloedigh,
Hooghmoedigh, die acht hy als sot.
Peyst op den Heer, en op sijn leer,
En doet oock niet nae 's vleeschs begeer,
Maer voor u siet, vleeschs lust en lust der oogen,
En moghen wy vollighen niet.
Quaet-doen men sal, schouwen voor al,
Op dat men niet en komt ten val,
En swaer verdriet, want Godt sal ellick loonen,
En gheen persoonen hy ontsiet.
Rechtveerdigh zijt, neerstigh met vlijt,
Danckt den Heere ghebenedijt,
Voor al ghewis, dat hy ons gheeft ghestadigh,
Ghenadigh wat ons noodigh is.
Spreeckt altijdt soet, vredigh en goet,
Sober en zedigh met ootmoet,
Als kinders fijn, die eeuwigh sullen leven,
Verheven en Godtsaligh zijn.
| |
| |
Treuren niet baet, om 's werelts schaet,
Door 's werelts treuren heel vergaet,
Treurt met bescheydt, tot Godt met herten treurigh,
Ghedurigh om u saligheydt.
V altijdt draeght, soo 't Godt behaeght,
En uwe sonden recht beklaeght,
Voor Godt ghelijck, dat hy u wil verlichten,
En stichten tot sijn eeuwigh Rijck.
Wat ghy voorwendt, denckt op het endt,
En wacht u voor de Werelt blendt,
By tijdts toe siet, 't eynde sal den last draghen,
Na-klaghen helpt dickwils niet.
Exemp-els goet, men volghen moet,
Maer let op 't ghene dat ghy doet,
Mijdt alle quaedt, wel-doen en Godt te vreesen
In desen, is den besten raedt.
Saligh in Godt, dat is het slot,
Ick bid oock om geen grooter lot,
Dan dit alleen, dat ick mach saligh sterven,
Erven Godts Rijck, dat's 't noodigh Een.
Ia Prince goet, ick bid u doet,
coppelt u Schaepjes met ootmoet,
Hen die 't begeert, rijck sijt ghy in 't verlichten,
Pos Dichten in liefden aenveert.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij